UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

świekra

1398, SStp
W postaci: świekrew

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

psł. *svekry (D.l.p. *svekrъve) 'matka męża'

Bezpośrednio do postaci prasłowiańskiej nawiązuje st.pol. świekry.

daw.

matka męża w stosunku do jego żony

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Rodzina członkowie rodziny

	Co mu? - spytała Ewa. - Schlał się - zadecydowała świekra. źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Cud source, 2007
	Święta w Saarow obchodzono zawsze bardzo uroczyście. Z Zoppot zjeżdżała jej świekra i zaczynały się świąteczne porządki: wietrzenie pokoi, trzepanie dywanów, woskowanie posadzek [...]. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
	W słowach powitania, którymi się do mnie zwróciła moja przyszła świekra, wychwyciłam natychmiast ów znamienny i praktycznie niemal niemożliwy do podrobienia miękki „zaśpiew” polszczyzny kresowej. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
	Wiecie, z tymi stryjami, wujenkami i świekrami to jest tak, że kiedyś więzi rodzinne były znacznie silniejsze i znacznie ważniejsze, niż obecnie. źródło: NKJP: Internet
	Gloger w „Encyklopedii staropolskiej” pisał o nazwach poszczególnych krewniaków, członków rodziny i powinowatych, w tym o świekrze [...]. źródło: NKJP: Internet

	+	świekra	+	CZYJA
	+	świekra	+	KOGO

Data ostatniej modyfikacji: 12.02.2017