UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

różnowierstwo

Chronologizacja

1812, SL

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	różnowierstwo	różnowierstwa
D.	różnowierstwa	różnowierstw
C.	różnowierstwu	różnowierstwom
B.	różnowierstwo	różnowierstwa
N.	różnowierstwem	różnowierstwami
Ms.	różnowierstwie	różnowierstwach
W.	różnowierstwo	różnowierstwa

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Zob. różny (w znaczeniu 'inny'), wierzyć

1.a inna wiara

Definicja

daw.

innowierstwo - wyznawanie innej religii

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

innowierstwo

Cytaty

Tak oto rozpoczyna się jeden z esejów Brücknera poświęcony dziejom polskiego różnowierstwa.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007

W 1551 roku przeniósł się do Dubiecka i zaczął szerzyć reformację w Przemyskim. [...] W Dubiecku rozpoczęto odprawiać nabożeństwa luterańskie z liturgia po Polsku i zaczęto szerzyć żywą propagandę różnowierstwa.

źródło: NKJP: Internet

1.b ludzie

Definicja

daw.

innowierstwo - ogół ludzi wyznających inną religię

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

innowierstwo

Cytaty

Z czterech żon Jana Zamoyskiego dwie były protestantkami. To właśnie ślub katolickiego magnata z kalwinistką, Krystyną Radziwiłłówną (córką Mikołaja „Czarnego”, jednego z przywódców różnowierstwa na Litwie) uświetniła premiera „Odprawy posłów greckich” (grudzień 1577 r.).

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Polscy katolicy wobec zwolenników reformacji, Polityka, nr 22, 1995

Szerzące się coraz bardziej koło połowy XVI w. różnowierstwo, zdobywające sobie zwolenników m.in. pismami w języku polskim, mobilizowało do przeciwdziałania obóz katolicki.

źródło: Elżbieta Belcarzowa: Polskie i czeskie źródła Biblii Leopolity (uwagi wstępne) (staropolska.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 08.10.2018