UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

brukarz

Chronologizacja

1467, SStp

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. brukarz
brukarze
ndepr
brukarze
depr
D. brukarza
brukarzy
C. brukarzowi
brukarzom
B. brukarza
brukarzy
N. brukarzem
brukarzami
Ms. brukarzu
brukarzach
W. brukarzu
brukarze
ndepr
brukarze
depr

Pochodzenie

Zob. bruk

Definicja

osoba, która zajmuje się układaniem bruku

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Budownictwo osoby związane z budową

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Praca zawody

Połączenia

  • doświadczony; wykwalifikowany brukarz
  • brukarz z zawodu
  • brygada, ekipa brukarzy
  • brukarze pracują; układają, kończą układać; wyremontowali

Cytaty

Brukarze układają kostki granitowe na jezdni ulicy Tkackiej w Gdańsku.

źródło: NKJP: Jacek Sieński: Bruk powraca na ulice, Dziennik Bałtycki, 1998-10-21

Dwaj sarnowscy doświadczeni brukarze uważają, że bruki zostały odtworzone niedbale.

źródło: NKJP: STK: Nieujarzmione kocie łby, Gazeta Poznańska, 2003-06-06

Ul. Plebiscytowa ma nowe lampy, a ekipy brukarzy kończą układanie kostki brukowej na chodniku.

źródło: NKJP: zm: Idą za ciosem, Trybuna Śląska, 2004-10-29

Ekipa brukarzy przygotowuje starą kostkę, którą można będzie wykorzystać do budowy nowych powierzchni ulicy.

źródło: NKJP: Zasypywane rury, Dziennik Polski, 2001-05-19

Producenci kostki brukowej zalecają, aby nawierzchnie wykonywane były przez wykwalifikowanych brukarzy. Tylko dzięki prawidłowemu ułożeniu kostki — alejki, chodniki czy podwórka nabierają odpowiedniego wyrazu i trwałości.

źródło: NKJP: Marek Szewczak: Idealny bruk (1), Gazeta Krakowska, 2004-11-04

Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj