aksjologiczność

Aksjologiczność owego Ja nie wynika z faktu realizacji (lub przynajmniej z decyzji realizacji) wartości pewnego typu i z jakiegoś „ukwalifikowania” go przez już zrealizowane wartości, lecz polega na tym, że aksjologiczność jest jego immanentną i całą rzeczywistością.

źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975

Istnieje pogląd głoszący, że sądy wartościujące nie wchodzą w skład zbioru twierdzeń danej nauki. Wszelkie rozstrzygnięcia natury aksjologicznej wyprowadzają poza domenę nauki. Pojawia się tutaj problem aksjologiczności nauki oraz pytanie o to, jak wyróżnić prawdy naukowe spośród ogółu prawd.

źródło: NKJP: Internet

[...] czy człowiek jest z natury istotą aksjologiczną, tzn. bytem poszukującym wartości na podstawie inklinacji swojej natury, czy może przeciwnie, to kultura, preferowany w danej np. epoce historycznej styl wychowania [...] decydują o jego aksjologiczności, o tendencji do poszukiwania, przyswajania i realizowania wartości.

źródło: Internet: katechizmy.pl