UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

asertywnie

Chronologizacja

1992, NKJP

Odmiana

część mowy: przysłówek

Pochodzenie

Zob. asertywny

Definicja

książk. 
tak, że mówi lub robi się to zdecydowanie i otwarcie, wymagając uszanowania własnych praw, ale nie naruszając przy tym praw innych ludzi

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Połączenia

  • powiedzieć, wyrazić coś asertywnie; zachowywać się asertywnie

Cytaty

Można z wielką łatwością wyrażać asertywnie swe uczucia i prawa wobec pewnych osób [...].

źródło: NKJP: Maria Król-Fijewska: Stanowczo, łagodnie, bez lęku, 1992

Bardzo ważne, żeby potrafiła asertywnie odmawiać.

źródło: NKJP: Marzena Filipczak: Zawód: sekretarka, Gazeta Wyborcza, 1999-02-01

Staram się żyć asertywnie, zgodnie ze sobą, swoimi zasadami i przekonaniami.

źródło: NKJP: Internet

Ważne też, żeby umieć zachować się asertywnie – być uprzejmym, ale i stanowczo stać przy swoim zdaniu – twierdził Mateusz.

źródło: NKJP: Halina Czarnecka: Milczenie jest aprobatą, Mazowieckie To i Owo, 2010-06-11

Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj