1988,
Andrzej Bartosz, Wiesław Janicki, Teatr naturalny, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
świadkowa
|
świadkowe
|
|
| D. |
świadkowej
|
świadkowych
|
|
|
|
| C. |
świadkowej
|
świadkowym
|
|
| B. |
świadkową
|
świadkowe
|
|
| N. |
świadkową
|
świadkowymi
|
|
| Ms. |
świadkowej
|
świadkowych
|
|
| W. |
świadkowo
|
świadkowe
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
pot.
kobieta obecna przy zawieraniu ślubu, poświadczająca jego zawarcie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne
|
Ustawcie się ładnie! Para młoda w środku! Świadkowa obok...
źródło: NKJP: Radosław Figura: Magda M, 2006
|
|
Koleżanka zaczęła się spotykać z pewnym chłopakiem [...]. Kiedy zaręczyła się z nim w rok później, poprosiła mnie, bym została jej świadkową.
źródło: NKJP: Beata: Chwile, kiedy prawda poszła w pięty, Cosmopolitan, 2000
|
|
Nie wiem, jak się na to zapatrują w Kościele, ale na [ślubie] cywilnym znajomych były dwie świadkowe.
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN