część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
komża
|
komże
|
|
| D. |
komży
|
komż
komży
|
neut |
komeż
|
char |
| C. |
komży
|
komżom
|
|
| B. |
komżę
|
komże
|
|
| N. |
komżą
|
komżami
|
|
| Ms. |
komży
|
komżach
|
|
| W. |
komżo
|
komże
|
|
st.czes.
komžě
'komża; szata świecka'
z
łac.
camīsia
'koszula (noszona przez żołnierzy i kapłanów)'
rel.
krótka biała szata liturgiczna, noszona przez duchownych katolickich i ministrantów
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne
- biała komża
- komże ministrantów
- komża i stuła; alby i komże, sutanny i komże
- ksiądz w komży
|
Kapłani gotowi do wysłuchania spowiedzi będą mieć na sutanny założone białe komże i fioletowe stuły.
źródło: NKJP: ŁU: Na Błonia z biletami, Trybuna Śląska, 2002-08-10
|
|
Piotr dopiero teraz zauważył, że mężczyzna ma na sobie długą sutannę, na którą nałożył sięgającą do pasa białą komżę.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009
|
|
Ministranci komże zarzucili na kurtki, bo kościółek nie jest ogrzewany [...].
źródło: NKJP: (hsz): Pięćdziesiąt lat minęło jak jedna sekunda, Gazeta Krakowska, 2007-02-23
|
Data ostatniej modyfikacji: 10.07.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN