Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | synchronia |
synchronie |
|
D. | synchronii |
synchronii |
neut |
synchronij |
char | ||
C. | synchronii |
synchroniom |
|
B. | synchronię |
synchronie |
|
N. | synchronią |
synchroniami |
|
Ms. | synchronii |
synchroniach |
|
W. | synchronio |
synchronie |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
gr. sýn 'razem' + gr. chrónos 'czas '
Znaczenie odnoszące się do językoznawstwa pod wpływem fr. synchronie (od przymiotnika synchronique 'synchroniczny').
1. ruchu
Definicja
Wymowa
[synchrońja] lub [sỹchrońja]
Kwalifikacja tematyczna
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości czasu upływ czasu
KATEGORIE FIZYCZNE Ilość, liczby i liczenie kolejność
Relacje znaczeniowe
synonimy: | synchronizm | |
antonimy: | asynchronia, asynchronizm, diachroniczność |
Cytaty
Wypalili po papierosie i wrócili do samochodu; było coś zabawnego w tej jeździe we dwóch, w zawadiackości, z jaką trzasnęli drzwiczkami służbowego peugeota Antka: krzepiąca męska przyjaźń, synchronia ruchów, możesz na mnie liczyć, partnerze. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003 |
|
Dzięki zwiększeniu aktywności, uporządkowaniu czynności bioelektrycznej i synchronii obu półkul myślimy sprawniej, bardziej twórczo, potrafimy uczyć się bez spinania, bez stresu. źródło: NKJP: Mózg na siłowni, Dziennik Polski, 2008-02-22 |
|
Choć większość przekazów głosi, że ich wizyta nastąpiła nieco później, a nie w samą noc Bożego Narodzenia, to jednak Ewangelia Gruzińska zdaje się potwierdzać tę synchronię. źródło: NKJP: Aleksandra Bartelska: Książka i oko, 2004-12 (Pinezka.pl) |
Składnia
![]() |
+ | synchronia | + |
(CZEGO)
|
2. elementów językowych
Definicja
Wymowa
[synchrońja] lub [sỹchrońja]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka działalność naukowa
Relacje znaczeniowe
sprzeczne: | diachronia |
Połączenia
- synchronia i diachronia
Cytaty
Oczywistością dla metody strukturalnej stało się traktowanie elementów języka jako wzajemnie się warunkującej całości, struktury. [...] Słowem-kluczem stała się synchronia (od greckiego syn „współ-” i chronos „czas”) jako opozycja do diachronii (gr. dia „poprzez”). źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996 |
|
Wyrazami niepodzielnymi z punktu widzenia synchronii są: kadź i lij. źródło: NKJP: Ewa Horyń: Kilka ciekawych nazw naczyń z Księgi sądowej Uszwi dla wsi Zawady (1619-1788), Studia Paedagogica I, 2008 |