część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
dualista
|
dualiści
|
ndepr |
dualisty
|
depr |
| D. |
dualisty
|
dualistów
|
|
| C. |
dualiście
|
dualistom
|
|
| B. |
dualistę
|
dualistów
|
|
| N. |
dualistą
|
dualistami
|
|
| Ms. |
dualiście
|
dualistach
|
|
| W. |
dualisto
|
dualiści
|
ndepr |
dualisty
|
depr |
internac.
ang.
dualist
fr.
dualiste
niem.
Dualist
Od: łac. duālis 'podwójny'
filoz.
zwolennik dualizmu - koncepcji filozoficznej głoszącej istnienie dwóch przeciwstawnych pierwiastków lub sił
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
|
Kartezjusz był dualistą i bronił poglądów chrześcijańskich przed narastającym materializmem.
źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
|
|
Crick zaognił wielowiekowy spór między wyznawcami dwóch ogólnych teorii na temat pochodzenia i lokalizacji duszy - monistami i dualistami.
źródło: NKJP: Karol Jałochowski: Nieśmiertelnej przypadki, Polityka, 2006-11-25
|
|
Źródła pokazują, że zachodni dualiści nie byli zdecydowani co do jego pozycji wobec pozostałych Osób Trójcy [...].
źródło: NKJP: Mariusz Dobkowski: Kataryzm historia i system religijny, 2007
|
Data ostatniej modyfikacji: 17.11.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN