1900,
Kosmos: czasopismo Polskiego Towarzystwa Przyrodników imienia Kopernika, Tom 25, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
helowiec
|
helowce
|
|
| D. |
helowca
|
helowców
|
|
| C. |
helowcowi
|
helowcom
|
|
| B. |
helowiec
|
helowce
|
|
| N. |
helowcem
|
helowcami
|
|
| Ms. |
helowcu
|
helowcach
|
|
| W. |
helowcu
|
helowce
|
|
Inne uwagi
Zwykle lm
chem.
jeden z grupy pierwiastków w układzie okresowym mających właściwości chemiczne i fizyczne oraz budowę atomów podobne do helu
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
|
Gaz ziemny stanowi mieszaninę lekkich węglowodorów, głównie metanu, z domieszkami siarkowodoru, dwutlenku węgla, azotu, wodoru i helowców.
źródło: NKJP: (o): Ekologiczne autobusy, Dziennik Bałtycki, 2011
|
|
Najsłabszym rodzajem wiązania jest wiązanie Van der Waalsa. [...] Przykładem substancji, w której występują takie wiązania są ciekłe helowce.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Głównym źródłem promieniowania, które otrzymujemy, jest radon, gaz szlachetny, helowiec o masie atomowej 86.
źródło: Internet: igf.polis.org.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.03.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN