UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

smutno

Chronologizacja

2 połowa XV w., SStp

Odmiana

część mowy: przysłówek

stopień równy smutno
stopień wyższy smutniej

Pochodzenie

Zob. smucić

1. komuś wyjeżdżać

Definicja

tak, że nie ma powodów do uśmiechu, bo dzieje się lub wydarzyło się coś, co jest złe, nieprzyjemne lub niekorzystne dla nas

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  niewesoło
antonimy:  wesoło
hiperonimy:  przykro

Połączenia

  • cholernie, niezmiernie, ogromnie, okropnie, potwornie, przeraźliwie, strasznie; dziwnie smutno
  • smutno i ciężko, smutno i przykro, smutno i tęskno, smutno i źle; ciężko i smutno, przykro i smutno
  • smutno patrzeć, pomyśleć; opuszczać kogoś/coś, wyjeżdżać; smutno robi się, zrobiło się komuś (na duszy, w sercu)
  • bardzo, trochę smutno

Cytaty

- Strasznie mi smutno. Nie wiem, dlaczego ja jestem inna niż inne dziewczyny. Każdy człowiek ma kogoś... coś... choćby jakieś miejsce... a ja? Ja tylko wciąż kogoś żegnam.

źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993

Aj, jaki piękny ogród! Aż smutno patrzeć. Ułany podeptały wszystkie grządki: takie chamy.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

Wierzę jednak, że moja kariera w kadrze jeszcze się nie skończyła. Będzie mi smutno wyjechać ze Szwecji, chociaż najgorsze, czyli wyjazd z Polski, mam już za sobą.

źródło: NKJP: Dariusz Wołowski: Hokeista NHL Mariusz Czerkawski specjalnie dla „Gazety”, Gazeta Wyborcza, 1993-10-08

Te pigułki niech pan sobie zażywa, gdyby się robiło smutno. Robert bierze je bez przekonania i chowa do kieszeni; nie jest mu smutno, że będzie musiał umrzeć, żal mu raczej, że tak niewiele żył za życia.

źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Senność, 2009

Wtedy dopiero zrozumiała, że wiele nie zdziałała, najwyżej ośmieszyła się, i zrobiło jej się jeszcze smutniej. „To tak już będzie zawsze? - pomyślała. - Taka obcość, taka obojętność? To przecież okropne!”

źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1995

Składnia

(BYĆ) + smutno +
KOMU +
(BYĆ) + smutno +
(KOMU) + BEZOKOLICZNIK
(BYĆ) + smutno +
(KOMU) + że ZDANIE
Cz + smutno +
(KOMU)

2. kiwać głową

Definicja

w sposób pozwalający wnioskować, że dana osoba odczuwa smutek

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  niewesoło, smętnie, smutliwie
antonimy:  radośnie

Połączenia

  • niezmiernie smutno
  • dodać/dodawać, mówić, odpowiedzieć, odrzec, powiedzieć, rzec; kiwać głową, pokiwać głową, popatrzeć, spojrzeć na kogoś, uśmiechnąć się/uśmiechać się, westchnąć smutno
  • bardzo smutno

Cytaty

– Tego ja panu nie powiem. Tylko mój ojciec mógłby panu to potwierdzić. Ale, niestety, nie żyje...
– Taak – pokiwał smutno głową. – Mało z naszej obozowej paczki zostało. Ile pański ojciec miał lat, jak umarł?

źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002

– Pewnie, że przydałyby się te pieniądze. Trzeba węgiel kupić na zimę, sporo idzie też na leki. Mąż czekał na odszkodowanie i się nie doczekał – mówi smutno kobieta.

źródło: NKJP: Monika Krężel: Przymusowe czekanie, Trybuna Śląska, 2003-09-29

Rozmowa ze zbieraczami okazała się męczącym przeżyciem. Pierwszy ze złomiarzy, Andrzej Walburg, spojrzał smutno na komisarza zza szkieł swoich okularów w grubej czarnej oprawce.

źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010

– To prawda – przytaknął i bezwiednie przejechał mi ręką po włosach. – Boję się jednak, że jest już za późno. – Zgarbił się, po czym westchnął smutno i wyszedł, nie obejrzawszy się nawet za siebie.

źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005

Uśmiechała się coraz smutniej, już skryta w chłodnym mroku alei [...]. - Żegnaj. Ja ciebie też nie zapomnę - powiedziała szybko i prawie biegiem puściła się w stronę dworu, czując na swoich drżących plecach jego wzrok.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992

Składnia

Cz + smutno + bez ograniczeń

3. brzmieć

Definicja

tak, że wywołuje to ujemne wrażenie, wprowadzając nastrój przygnębienia, melancholii i zadumy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ponuro, smętnie

Połączenia

  • rozpaczliwie smutno
  • ciemno i smutno, ponuro i smutno, pusto i smutno, szaro i smutno
  • brzmieć, wyglądać; robi się, zrobiło się smutno
  • bardzo, trochę smutno

Cytaty

Wracamy, całą drogę słucha swojego pasma. Za oknami jest coraz smutniej, jesienniej, kwitną wrzosy.

źródło: NKJP: Bogusława Jędrasik: Gorączka opowiadania wyuzdane, 2007

Szałas wyglądał smutno, ścianki skrzywiły się, liście okrywających je gałęzi wyschły i poskręcały się, igły pożółkły.

źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961

Niewidoczny dla mnie organista grał sonaty Salomona Rossiego. Stara i teraz, w tym miejscu, jakoś smutno brzmiąca muzyka.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008

Na przystanku nikogo, śmietnik się pali. Zapaliłem, ciemno się zrobiło, smutno się zrobiło, deszcz ze śniegiem, dobrze, że nasza wiata ma dach.

źródło: NKJP: Michał Witkowski: Margot, 2009

Dominuje szarość, bo szarzy są ludzie, szare ich nieładne twarze, szary los. Brzydko tu i rozpaczliwie smutno w zadeszczonych zaułkach krakowskiego Kazimierza.

źródło: NKJP: Władysław Cybulski: „Szczęśliwy człowiek”, Dziennik Polski, 2001-02-16

Składnia

Cz + smutno + bez ograniczeń
Data ostatniej modyfikacji: 18.01.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj