UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

pocieszyciel

Chronologizacja

XV w., SStp

Pochodzenie

Zob. pocieszyć

1. człowiek

Definicja

książk. 
osoba, która wspiera w smutku lub zmartwieniu i dodaje otuchy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  pocieszacz

Połączenia

  • prawdziwy pocieszyciel
  • szukać pocieszyciela
  • być pocieszycielem

Cytaty

Jezuita stał się prawdziwym pocieszycielem oraz ostoją wielu ludzi nieszczęśliwych, zabłąkanych, narażonych na alienację.

źródło: NKJP: Stanisław Cieślak: Błogosławiony Rupert Mayer SJ, 2010

[...] Nie szukam pocieszycieli, tylko kogoś, kto podsunie mi pomysł, jak ją odzyskać. Wiem, że kobiety nie lubią mięczaków, ale ja jestem w stanie zrobić dla niej wszystko bez wyjątku.

źródło: NKJP: Internet

Gdy nadeszła wolność, Jan Paweł II zakończył misję pocieszyciela rodaków. Stał się surowym nauczycielem.

źródło: NKJP: Artur Domosławski: Pielgrzym nadziei i nakazów, Gazeta Wyborcza, 1997-05-24

Krążyłeś między ławkami w warszawskich Łazienkach i rozmawiałeś ze starszymi ludźmi. [...] Byłeś ich pocieszycielem.

źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Smutniejszy już jestem, Polityka, 2008-03-15

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. pocieszyciel
 pocieszyciele
 ndepr
pocieszyciele
 depr
D. pocieszyciela
 pocieszycieli
C. pocieszycielowi
 pocieszycielom
B. pocieszyciela
 pocieszycieli
N. pocieszycielem
 pocieszycielami
Ms. pocieszycielu
 pocieszycielach
W. pocieszycielu
 pocieszyciele
 ndepr
pocieszyciele
 depr

Składnia

bez ograniczeń + pocieszyciel +
(KOGO)
bez ograniczeń + pocieszyciel +
(CZYJ)

2. rzecz

Definicja

książk. 
coś, co przynosi ulgę w smutku lub zmartwieniu i dodaje otuchy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  pocieszacz

Cytaty

Nie tęskniła ani za jego zapachem, ani za rannym turkotem dorożek na ulicy, za własną łazienką, tyleż przyjemniejszą od zimnej kąpieli przy studni na podwórzu, ani nawet za pianinem, pocieszycielem jej samotnych wieczorów, mimo że teraz za jedyną rozrywkę miała znalezioną na leśnej polanie sarenkę.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Obudziłem się z głową ciężką i zły. A to na skutek snu, który jak nieproszony pocieszyciel wywalał na wierzch wszystko, o czym od kilkudziesięciu godzin prawie że nie myślałem.

źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960

Stałem się innym człowiekiem. Tylko gwiazdy zostały jak wczoraj. Były jedynym moim pocieszycielem [...].

źródło: NKJP: Ewa Kozakiewicz: Tylko gwiazdy zostały jak wczoraj..., Gazeta Krakowska, 2005-06-10

[...] Dla osób samotnych zwierzę to jedyny pocieszyciel i ktoś, do kogo można otworzyć usta.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. pocieszyciel
 pocieszyciele
D. pocieszyciela
 pocieszycieli
C. pocieszycielowi
 pocieszycielom
B. pocieszyciela
 pocieszyciele
N. pocieszycielem
 pocieszycielami
Ms. pocieszycielu
 pocieszycielach
W. pocieszycielu
 pocieszyciele

Składnia

bez ograniczeń + pocieszyciel +
(CZYJ)
Data ostatniej modyfikacji: 23.07.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN