część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
mandaryn
|
mandaryni
|
ndepr |
mandaryny
|
depr |
| D. |
mandaryna
|
mandarynów
|
|
| C. |
mandarynowi
|
mandarynom
|
|
| B. |
mandaryna
|
mandarynów
|
|
| N. |
mandarynem
|
mandarynami
|
|
| Ms. |
mandarynie
|
mandarynach
|
|
| W. |
mandarynie
|
mandaryni
|
ndepr |
mandaryny
|
depr |
port.
mandarim
z
mal.
măntări
Pierwotnym źródłem jest sanskr. mantrin 'rozumny, mądry; znawca zaklęć; doradca' (związane z mántraḥ 'mowa, formuła obrzędowa, hymn pochwalny')
wysokiej rangi urzędnik w dawnych Chinach
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
|
Miał cienkie, mocno zaokrąglone brwi i koczek przekłuty wystającą czerwoną szpilką, jak mandaryn z chińskich malowideł na porcelanie.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
|
|
Portugalscy gubernatorzy nie podejmowali żadnej ważnej decyzji bez konsultacji z pekińskimi mandarynami [...].
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: MACAO. Po Manhattanie - Las Vegas, Gazeta Wyborcza, 1997-07-22
|
|
Kaligrafia hartowała i uczyła cierpliwości w znoszeniu złych humorów mandaryna [...].
źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Doktorzy, do stalówek!, Dziennik Zachodni, 2009-10-16
|
Data ostatniej modyfikacji: 02.10.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN