UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

mandolina

Chronologizacja

1861, SJPWil

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. mandolina
mandoliny
D. mandoliny
mandolin
C. mandolinie
mandolinom
B. mandolinę
mandoliny
N. mandoliną
mandolinami
Ms. mandolinie
mandolinach
W. mandolino
mandoliny

Pochodzenie

może fr. mandoline

może niem. Mandoline

z wł. mandolino

Forma włoska jest zdrobnieniem od mandola

Definicja

instrument muzyczny o wypukłym pudle rezonansowym w kształcie zaokrąglonego migdała i czterech podwójnych strunach, które szarpie się podczas gry

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  instrument

Połączenia

  • akordeon i mandolina; mandolina i gitara; mandolina i skrzypce
  • grać na mandolinie
  • (śpiewać) przy wtórze mandolin

Cytaty

[…] w latach pięćdziesiątych […] letnie niedziele na przedmieściach Krakowa rozbrzmiewały dźwiękami mandolin. Brząkali na nich domorośli muzycy, a z radia dobiegały melodie w wykonaniu zespołu mandolinistów [...].

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009

Statman to mag klarnetu i wirtuoz mandoliny z Brooklynu. To chasyd, który modli się swą muzyką.

źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Modlitwa muzyką, Gazeta Krakowska, 2006-06-30

Z prowizorycznej scenki przygrywa nam zespół country w składzie: skrzypce, banjo, mandolina, gitary akustyczne i bas.

źródło: NKJP: Aleksander Kaczorowski: Przystanek Lanszkroun, Gazeta Wyborcza, 1996-06-14

Data ostatniej modyfikacji: 26.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj