UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

jeb

Chronologizacja

1996, NKJP

Odmiana

część mowy: wykrzyknik

Pochodzenie

Od: jebnąć w zn. 'uderzyć'; zob. jebać.

Definicja

wulg. 
wyraz służący do naśladowania dźwięku, który powstaje na skutek przewrócenia się czegoś lub mocnego uderzenia kogoś albo czegoś w coś

Noty o użyciu

Używane również w funkcji predykatywnej, np. Leci facet na paralotni i jeb w pałac - spadł na ziemię i się zabił.

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Cytaty

Jeb! Cała konstrukcja, projektowana i budowana przez lata, upadła w jednej chwili.

źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008

Ponieważ patrol uciekł się do oszustwa [...], dostaje w pysk: jeb!

źródło: NKJP: Internet

Bo tak sobie fajnie flirtowaliśmy, a tu nagle jeb!!! Ja się zwalam z całym bagażem swojego psychicznego rozmamłania na głowę i pocieszać się Pani każę [...].

źródło: NKJP: Iwona L. Konieczna: Szarlotka z ogryzków, 2006

Data ostatniej modyfikacji: 29.11.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj