Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | ironista |
ironiści |
ndepr |
ironisty |
depr | ||
D. | ironisty |
ironistów |
|
C. | ironiście |
ironistom |
|
B. | ironistę |
ironistów |
|
N. | ironistą |
ironistami |
|
Ms. | ironiście |
ironistach |
|
W. | ironisto |
ironiści |
ndepr |
ironisty |
depr |
Pochodzenie
internac.
ang. ironist
fr. ironiste
Od: ironia
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Relacje znaczeniowe
synonimy: | kpiarz, prześmiewca |
Cytaty
Ironista i prześmiewca – to cały on. źródło: NKJP: Wojciech Koerber: Żegnaj, pracusiu, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-07-26 |
|
[...] bliscy są nam wielcy ironiści, przedrzeźniacze jak Witkacy, Gombrowicz, Mrożek. źródło: NKJP: Zbigniew Żakiewicz: Bufel kulturalny poza „czarną dziurą”, Dziennik Bałtycki, 2001-01-19 |
|
W sztuce dwudziestowiecznej, także polskiej, zrobili karierę szydercy, prześmiewcy, ironiści. źródło: NKJP: Helena Zaworska: Andrzej Braun, pisarz tylko dla dorosłych, Gazeta Wyborcza, 1993-12-13 |
|
Pan i pana koleżanka [...] mogą zaświadczyć, że nie jestem ironistą i naprawdę nie miałem zamiaru ironizować. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.10.1999 |
|
[...] kiedy w 1776 r. opublikował filozoficzny „Esej o człowieku”, stary ironista Wolter wyśmiał go bezlitośnie. źródło: NKJP: Aleksander Porada: Śmierć wroga wrogów ludu, Polityka nr 2612, 2007-07-14 |