UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wyrobienie

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

część mowy: rzeczownik

Od: wyrobić (się); zob. robić

umiejętności i wiedza zdobyte w wyniku wielokrotnego wykonywania jakiejś czynności lub uczestniczeniu w jakichś zdarzeniach

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	Jej obrazy wymagają od oglądającego pewnego wyrobienia, bo są dość monochromatyczne. źródło: NKJP: Olgierd Dziechciarz: Świetlistość pasteli, Gazeta Krakowska, 2004-04-08
	Ciepło wspominam szkołę i profesorów. [...] Zdobyłem tam wiedzę i wyrobienie, które pozwalają mi wykonywać obecne obowiązki. źródło: NKJP: (mei): Najwyższy poziom, Gazeta Krakowska, 2002-01-11
	Dostałam dobrą pracę w charakterze sekretarki i wreszcie na coś przydało się moje wyrobienie językowe. źródło: NKJP: Internet
	Był przykładem skazanego wyróżniającego się kulturalnym zachowaniem i - pomimo braku formalnego wykształcenia – wyrobieniem intelektualnym, dlatego pracował w radiowęźle. źródło: NKJP: Małgorzata Iskra: Więzień na przepustce, Gazeta Krakowska, 2003-07-16
	[...] wysuwane pod adresem Clintona zarzuty o brak wyrobienia w sprawach międzynarodowych są bezpodstawne [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Jagodziński: Prof. Zbigniew Pełczyński dla „Gazety”: Bill był dobrym studentem, Gazeta Wyborcza, 1992-11-05

	+	wyrobienie	+	(JAKIE)
	+	wyrobienie	+	(w CZYM)

Data ostatniej modyfikacji: 04.03.2016