UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

spudłować

Chronologizacja

1807, SL
s.v. cel

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. spudłuję
spudłujemy
2 os. spudłujesz
spudłujecie
3 os. spudłuje
spudłują

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. spudłowałem
+(e)m spudłował
spudłowałam
+(e)m spudłowała
spudłowałom
+(e)m spudłowało
spudłowaliśmy
+(e)śmy spudłowali
spudłowałyśmy
+(e)śmy spudłowały
2 os. spudłowałeś
+(e)ś spudłował
spudłowałaś
+(e)ś spudłowała
spudłowałoś
+(e)ś spudłowało
spudłowaliście
+(e)ście spudłowali
spudłowałyście
+(e)ście spudłowały
3 os. spudłował
spudłowała
spudłowało
spudłowali
spudłowały

bezosobnik: spudłowano

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. spudłujmy
2 os. spudłuj
spudłujcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. spudłowałbym
bym spudłował
spudłowałabym
bym spudłowała
spudłowałobym
bym spudłowało
spudłowalibyśmy
byśmy spudłowali
spudłowałybyśmy
byśmy spudłowały
2 os. spudłowałbyś
byś spudłował
spudłowałabyś
byś spudłowała
spudłowałobyś
byś spudłowało
spudłowalibyście
byście spudłowali
spudłowałybyście
byście spudłowały
3 os. spudłowałby
by spudłował
spudłowałaby
by spudłowała
spudłowałoby
by spudłowało
spudłowaliby
by spudłowali
spudłowałyby
by spudłowały

bezosobnik: spudłowano by

bezokolicznik: spudłować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spudłowawszy

gerundium: spudłowanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. spudłowanie
spudłowania
D. spudłowania
spudłowań
C. spudłowaniu
spudłowaniom
B. spudłowanie
spudłowania
N. spudłowaniem
spudłowaniami
Ms. spudłowaniu
spudłowaniach
W. spudłowanie
spudłowania

odpowiednik aspektowy: pudłować

Pochodzenie

Zob. pudło (strzał)

Definicja

pot. 
strzelając, uderzając lub rzucając czymś, nie trafić w cel

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Sport czynności związane ze sportem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń

Relacje znaczeniowe

synonimy:  chybić
sprzeczne:  trafić

Połączenia

  • zawodnik spudłował
  • spudłować rzut
  • spudłować na strzelnicy
  • spudłować z jakiegoś dystansu, z linii, z jakiejś odległości, z rzutu karnego
  • spudłować minimalnie, nieznacznie; fatalnie; dwukrotnie, trzykrotnie

Cytaty

Do piłki podszedł Adriano, który ostatnio nie może trafić do bramki rywali. Spudłował i tym razem, strzelając obok bramki.

źródło: NKJP: Marek Kondraciuk: Gol ozdobił mecz, Dziennik Łódzki, 2006-03-15

[...] pod koniec pierwszej dogrywki stracił piłkę, a pod koniec drugiej spudłował rzut za trzy punkty, który mógł dać Kozłom zwycięstwo.

źródło: NKJP: Bartosz Trzebiatowski: Najlepszy Van Horn, Polska Głos Wielkopolski, 2004-11-16

Ostatnie strzelanie było próbą nerwów Tomasza Sikory. Pomylił się raz, a potem długo mierzył, aby nie spudłować ostatniego strzału. Nic z tego! Próba była też nieudana [...].

źródło: NKJP: Tomasz Kuczyński: Tomasz Sikora wreszcie na podium!, Dziennik Zachodni, 2010-01-11

Złoty medal dla sztafety rosyjskiej w biegu biatlonowym na 7,5 km nie jest niespodzianką. Nikt się jednak nie spodziewał, że Rosjanki dokonają tego w tak rewelacyjnym stylu. Żadna z nich ani razu nie spudłowała na strzelnicy [...].

źródło: NKJP: Biathlon, Gazeta Wyborcza, 1994-02-26

Składnia

bez ograniczeń + spudłować +
(CO)
Data ostatniej modyfikacji: 10.08.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj