|
Bardzo ważna była dla mnie staranność scenograficzna, cyzelatorstwo ujęć.
źródło: NKJP: Co mi po tanich wzruszeniach, Dziennik Polski, 2001-02-03
|
|
Jest to [...] pozycja klasyka nieczytanego, który jeśli w ogóle ma jakąś opinię, to opinię cyzelatora słowa, co jest dla wielkiego pisarza naprawdę degradujące. Inna rzecz, że z tym cyzelatorstwem to na mój gust wychodziło akurat nie najlepiej, ale to już wyłącznie sprawa mojego gustu.
źródło: NKJP: Dyskusja II: Berent, Almanach Humanistyczny „Bez wiedzy i zgody...” nr 5, 1986
|