styl w sztuce i literaturze XVIII wieku charakteryzujący się swobodą kompozycyjną, lekkością i dekoracyjnością form oraz obecnością motywów mitologicznych, egzotycznych, a także związanych z uczuciowością i sentymentalizmem
Warianty
rzadziej
rococo I
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
Połączenia
francuskie rokoko
barok i rokoko; klasycyzm i rokoko; renesans i rokoko
epoka, styl rokoka
Cytaty
Barok i rokoko przywróciły miłości jej sielankowy wdzięk, choć w poezji staropolskiej znajdziemy utwory dalekie od jakiejkolwiek pruderii, choćby te, które wyszły spod pióra Morsztynów — Jana Andrzeja i Hieronima.
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku. Szkice o literaturze, 1994
Dziś dawne rzeźby [...] zachowały się w formie szczątkowej. Czekają na czas, gdy zjawi się znów fundator na miarę Mikołaja Potockiego, aby przywrócić świetność tej perle polskiego rokoka.
źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006
Omawiał [...] klasycyzm w twórczości autorów „Zabaw”, tradycję antyku i literatury staropolskiej, nawiązywania do estetyki baroku, sentymentalizmu i rokoka.
źródło: NKJP: Jerzy Starnawski (red.): Słownik badaczy literatury polskiej, 2001
Jestem bardzo staromodna, uważam, że sztuka skończyła się w XVIII wieku. Po rokoko są tylko różne kompilacje.
źródło: NKJP: Piotr Wesołowski: Piłka nożna, Gazeta Wyborcza, 1997-04-05
Niemal każda sala prezentuje inny styl. Mieszają się rococo, secesja, renesans i klasycyzm.