Chronologizacja
Forma zapisu: kokieterya.
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | kokieteria |
kokieterie |
|
| D. | kokieterii |
kokieterii |
neut |
| kokieteryj |
char | ||
| C. | kokieterii |
kokieteriom |
|
| B. | kokieterię |
kokieterie |
|
| N. | kokieterią |
kokieteriami |
|
| Ms. | kokieterii |
kokieteriach |
|
| W. | kokieterio |
kokieterie |
Pochodzenie
fr. coquetterie 'zalotność; szczególna dbałość o wygląd zewnętrzny'
1. kobieca
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego seksualność
Połączenia
- kobieca, pewna, swoista kokieteria
Cytaty
|
Była piękną, wysoką blondynką, zawsze bardzo elegancką i pełną kokieterii. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994 |
|
|
Ks. Stanisław ubiera się zawsze z cudzoziemska. Bardzo starannie, ale z elegancją dyskretną, bez śladu tak modnej wówczas wśród mężczyzn kokieterii i nadmiernej skłonności do ozdób. źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960 |
|
|
Chłopiec bierze ją za rękę. Jest to gest dziecinny, ale ona sądzi inaczej. Uwalnia swoją rękę od jego ręki. Mówi jak do mężczyzny, który jest zbyt przedsiębiorczy albo raczej którego awansom niby się opiera, przez kokieterię. źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975 |
|
|
Twoje oczy wciąż błyszczą, więc powiedz mi szczerze, dlaczego tak się krygujesz i opowiadasz, że jesteś starcem? źródło: NKJP: Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane, 2004 |
|
|
Kiedy porównywałem Baśkę z Ewą, Wusia okazywała się znacznie bardziej dziewczęca, a jej delikatna kokieteria kryła wiele rozbrajającej niewinności. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000 |
Odesłania
Zob. też:
2. pisarska
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
Cytaty
|
Na tle dwudziestolecia jego postać wyróżnia się rzadką cechą - zupełnym brakiem kokieterii w stosunku do młodszej generacji. Kokieteria u pisarzy chcących dotrzymać kroku i nie stracić znaczenia staje się niekiedy naczelnym prawidłem ich pracy. Można odróżnić kilka stopni kokieterii pisarskiej. Najjaskrawszy z nich polega na poddaniu się opiniom zbiorowym, na schlebianiu mentalności elity albo tłumu. Jest to przystosowanie się barwą myśli do otoczenia. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności : eseje okupacyjne, 1996 |
|
|
Spośród zalecanych poetów „wyparował” Mieczysław Jastrun, choć kokieteria wobec tzw. „młodych” (zjawisko znane i za czasów sanacji, i socrealizmu) sprawiła, że nie zabrakło miejsca dla jego - utalentowanego zresztą - syna Tomasza oraz dla tak mało jeszcze znaczących w dziejach naszej literatury autorów, jak Józef Baran, Bronisław Maj czy Jan Polkowski. źródło: NKJP: Czego Jaś nie przeczyta, tego ..., Gazeta Wyborcza, 1992-09-23 |
|
|
- Pani Suzanne prosi, żeby pan zwrócił jej książki. O, zapomniałem o tym. Przez pustotę i kokieterię pożyczyłem Schopenhauera, do którego nawet nie zajrzałem. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946 |
|
|
Koncertowałem w wielu krajach i na wielu kontynentach i praktycznie zawsze, przy bezpośrednim kontakcie ze słuchaczem, potrafiłem nawiązać z nim nić porozumienia, zjednać dla swojej muzyki, bez żadnej kokieterii czy komercyjnych ukłonów. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004 |
Odesłania
Zob. też: