UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

paniusia

Chronologizacja

1888, Kłosy, Tom 46, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. paniusia
paniusie
D. paniusi
paniusi
neut
paniuś
char
C. paniusi
paniusiom
B. paniusię
paniusie
N. paniusią
paniusiami
Ms. paniusi
paniusiach
W. paniusiu
paniusie

Pochodzenie

Zob. pani

1. pretensjonalna

Definicja

pejorat. 
kobieta mało inteligentna i ograniczona, zachowująca się lub wyglądająca pretensjonalnie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka płeć

Cytaty

To paniusia, która nie bacząc na metrykę, robi z siebie słodkie bobo z wózeczka, strojąc się w różowe spódniczki, wywracając oczami na każdą trudniejszą myśl i puentując ją stwierdzeniem „jestem za głupia, niech mi to ktoś wyjaśni, byle nie nudził”.

źródło: NKJP: Zbigniew Bauer: Dla MTV, Gazeta Krakowska, 2006-08-04

To było zdumiewające, jak muzyka Pawła przemieniła matkę. Nagle spadła z niej maska paniusi z pretensjami, zniknęła podskórna irytacja, a na twarzy pojawił się wyraz uduchowienia.

źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998

[...] nie każda blondi, która ubiera się na różowo, jest słodką paniusią.

źródło: NKJP: Internet

Swoją drogą, niektórzy dżentelmeni powiatu zachowują się ostatnio jak prowincjonalne paniusie. Stroją fochy z byle powodu.

źródło: NKJP: Marcin Płaszczyca: Przegląd tygodnia, Gazeta Krakowska, 2006-03-03

Wysoka temperatura spowodowała spowolnienie pracy większości paniuś, nie mówiąc o tych, które w ogóle trudno złapać za biurkiem.

źródło: NKJP: Kronika regionalna, Tygodnik Podhalański, 1997

2. zwrot grzecznościowy

Definicja

przest. 
zwrot grzecznościowy używany w stosunku do kobiety, do której mówiący ma poufały stosunek

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka płeć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

Cytaty

W inszych dworach jak jest dziedziczka, to i dziecka mają opiekę, ale nie u nas. Przecie do tej Niemkini nie będę chodził. Gdyby paniusia była łaskawa i zajrzała w skromne progi.

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

- A czegóż to paniusia płacze? Toż radować się trzeba, toż cieszyć.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

- Nie kłamię, paniusiu [...]. Znam tego szpicla. On mnie kiedyś zamknął na komisariacie, chociaż nie byłem zbytnio wypity.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

Data ostatniej modyfikacji: 03.01.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj