To słowo występuje tutaj w roli znaku odsyłającego do konkretnego desygnatu.
źródło: NKJP: Tomasz Plata: Być i nie być, 2009
Dlaczego niemal każde słowo jest tak pojemne, że mieści w sobie po parę desygnatów, i dlaczego tak wiele desygnatów nazwy nie posiada?
źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996
Nie twierdzę też jakoby słowa straciły sens. To oczywiste, że o ile desygnaty słów będą istniały, o tyle same słowa zachowają sens i znaczenie.
źródło: NKJP: Cezary Tajer: Zmierzch władzy „słowa”, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-12-01
Przykładem pary nazw przeciwnych mogą być nazwy „słowik” i „osioł”. Jeśli coś jest desygnatem jednej z tych nazw, to wiadomo, że nie może być desygnatem drugiej - ale prócz tego istnieją takie przedmioty, które nie są ani desygnatami pierwszej, ani drugiej nazwy, jak np. ludzie, rośliny, domy itd.
źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1958
