UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

włócznia

Chronologizacja

1399, SStp

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. włócznia
włócznie
D. włóczni
włóczni
C. włóczni
włóczniom
B. włócznię
włócznie
N. włócznią
włóczniami
Ms. włóczni
włóczniach
W. włócznio
włócznie

Pochodzenie

Od: włóczyć (zob.), ponieważ koniec takiej broni, przyczepionej do łęku, wlókł się po ziemi.

Definicja

broń składająca się z długiego drzewca zakończonego ostrym, krótkim grotem, wykorzystywana dawniej w walce lub w polowaniu, stosowana zarówno do walki wręcz, jak i do miotania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  broń

Połączenia

  • długa, wielka; święta włócznia; ogniste włócznie
  • dwie, trzy włócznie
  • włócznia św. Maurycego, żołnierza
  • włócznia w dłoni, w ręku
  • włócznie i łuki, włócznie i maczugi, włócznie i noże, włócznie i oszczepy, włócznie i strzały, włócznie i sztylety, włócznie i topory; tarcza i włócznia; miecze i włócznie
  • drzewce, grot, ostrze; kopia; cios włóczni
  • pchnięcie, rzut, walka włócznią
  • uzbrojony we włócznię
  • cisnąć włócznie
  • pchnąć kogoś, przebić/przebijać coś, przeszyć kogoś/coś, rzucić/rzucać włócznią; potrząsać włóczniami

Cytaty

Zza tych blanek rycerze odziani w szaty z czarnym krzyżem miotali kule, ciskali włócznie, szyli z łuków, lali gorącą smołę, odpalali hakownice, siekli mieczami.

źródło: NKJP: Tomasz Ejtminowicz: Największa kupa cegieł w Europie, Gazeta Wyborcza, 1998-03-06

Z drugiej strony biegli żołnierze, tłukąc tych, których dopadli, tarczami i włóczniami.

źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

Młodzieniec podnosi włócznię i przebija gardło smoka.

źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993

Miguel dopadł do powalonego i przydepnąwszy ciało nogą, wyrwał z niego włócznię.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

Wiedźmin szerokim zamachem miecza odbił ostrze godzącej w niego krótkiej włóczni i z impetem, jaki dało mu to odbicie, ciął przez rybiogadzi, zębaty pysk.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj