Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | włócznia |
włócznie |
|
D. | włóczni |
włóczni |
|
C. | włóczni |
włóczniom |
|
B. | włócznię |
włócznie |
|
N. | włócznią |
włóczniami |
|
Ms. | włóczni |
włóczniach |
|
W. | włócznio |
włócznie |
Pochodzenie
Od: włóczyć (zob.), ponieważ koniec takiej broni, przyczepionej do łęku, wlókł się po ziemi.
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Relacje znaczeniowe
hiperonimy: | broń |
Połączenia
- długa, wielka; święta włócznia; ogniste włócznie
- dwie, trzy włócznie
- włócznia św. Maurycego, żołnierza
- włócznia w dłoni, w ręku
- włócznie i łuki, włócznie i maczugi, włócznie i noże, włócznie i oszczepy, włócznie i strzały, włócznie i sztylety, włócznie i topory; tarcza i włócznia; miecze i włócznie
- drzewce, grot, ostrze; kopia; cios włóczni
- pchnięcie, rzut, walka włócznią
- uzbrojony we włócznię
- cisnąć włócznie
- pchnąć kogoś, przebić/przebijać coś, przeszyć kogoś/coś, rzucić/rzucać włócznią; potrząsać włóczniami
Cytaty
Zza tych blanek rycerze odziani w szaty z czarnym krzyżem miotali kule, ciskali włócznie, szyli z łuków, lali gorącą smołę, odpalali hakownice, siekli mieczami. źródło: NKJP: Tomasz Ejtminowicz: Największa kupa cegieł w Europie, Gazeta Wyborcza, 1998-03-06 |
|
Z drugiej strony biegli żołnierze, tłukąc tych, których dopadli, tarczami i włóczniami. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949 |
|
Młodzieniec podnosi włócznię i przebija gardło smoka. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993 |
|
Miguel dopadł do powalonego i przydepnąwszy ciało nogą, wyrwał z niego włócznię. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957 |
|
Wiedźmin szerokim zamachem miecza odbił ostrze godzącej w niego krótkiej włóczni i z impetem, jaki dało mu to odbicie, ciął przez rybiogadzi, zębaty pysk. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992 |