Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | strup |
strupy |
|
| D. | strupa |
strupów |
|
| C. | strupowi |
strupom |
|
| B. | strup |
strupy |
|
| N. | strupem |
strupami |
|
| Ms. | strupie |
strupach |
|
| W. | strupie |
strupy |
Pochodzenie
psł. *strupъ 'strup' < 'coś twardego, stwardniałego, chropowatego'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie przyczyny, objawy i skutki chorób
Połączenia
- mały strup; czarne, świeże strupy
- strupy zakrzepłej krwi
- blizny i strupy, rany i strupy
- pokryty strupami
Cytaty
|
Znowu pękł strup na skaleczeniu, które zapiekło dotkliwie. źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001 |
|
|
Powstają wtedy swędzące, wypełnione płynem różowe pęcherzyki, które, pękając, zamieniają się w brzydki strup. źródło: NKJP: (d): Zimno na wardze, Dziennik Łódzki, 2004-01-17 |
|
|
Miałem egzemę - ropiejące strupy na nogach. źródło: NKJP: Katarzyna Pachelska: Życie jak gotowy scenariusz filmowy, Dziennik Zachodni, 2011-02-11 |
|
|
Rany paprały się i goiły tygodniami, spod strupów sączyła się ropa; zostawała błyszcząca różowa blizna. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009 |
|
|
Była to zabiedzona kara szkapina z sierścią zmierzwioną, powycieraną przez uprząż i złażącą z grzbietu całymi płatami. Kości chudego zadu sterczały ostro, a skóra na nich pokryta była strupami. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955 |