UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

pejoratyw

Chronologizacja

1964, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. pejoratyw
pejoratywy
D. pejoratywu
pejoratywów
C. pejoratywowi
pejoratywom
B. pejoratyw
pejoratywy
N. pejoratywem
pejoratywami
Ms. pejoratywie
pejoratywach
W. pejoratywie
pejoratywy

Pochodzenie

fr. péjoratif

z łac. pēior 'gorszy'

Definicja

książk. 
wyraz używany w celu wyrażenia negatywnej oceny kogoś lub czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  wyraz

Cytaty

Co do Murzyna to uważam, że nie jest to pejoratyw, tylko polskie określenie rasy czarnej.

źródło: NKJP: Internet

W odniesieniu do wzajemnie wspierających się gigantów zaczęto nawet używać pejoratywu „Wintel”. Cechą szczególną Wintela były wysokie ceny. To tylko powiększało niechęć.

źródło: NKJP: Olaf Szewczyk: Jabłko kaput?, Ozon nr 9, 2005

Fallaci skarży się na epitet „rasistka”. Nie czuje się rasistką. Czymże innym jest jednak rasizm, jeśli nie uogólnianiem pejoratywów. Był Żyd bankier, więc wszyscy Żydzi to krwiopijcy. Cygan ukradł, więc wszyscy Cyganie to złodzieje i społeczny margines.

źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Bić Araba!, Polityka nr 2320, 2001-10-20

Data ostatniej modyfikacji: 29.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj