UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wnerwiać się

1972, Litery, t. 11, books.google.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wnerwiałem się +(e)m się wnerwiał	wnerwiałam się +(e)m się wnerwiała	wnerwiałom się +(e)m się wnerwiało	wnerwialiśmy się +(e)śmy się wnerwiali	wnerwiałyśmy się +(e)śmy się wnerwiały
2 os.	wnerwiałeś się +(e)ś się wnerwiał	wnerwiałaś się +(e)ś się wnerwiała	wnerwiałoś się +(e)ś się wnerwiało	wnerwialiście się +(e)ście się wnerwiali	wnerwiałyście się +(e)ście się wnerwiały
3 os.	wnerwiał się	wnerwiała się	wnerwiało się	wnerwiali się	wnerwiały się

bezosobnik: wnerwiano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wnerwiał będę się wnerwiać	będę się wnerwiała będę się wnerwiać	będę się wnerwiało będę się wnerwiać	będziemy się wnerwiali będziemy się wnerwiać	będziemy się wnerwiały będziemy się wnerwiać
2 os.	będziesz się wnerwiał będziesz się wnerwiać	będziesz się wnerwiała będziesz się wnerwiać	będziesz się wnerwiało będziesz się wnerwiać	będziecie się wnerwiali będziecie się wnerwiać	będziecie się wnerwiały będziecie się wnerwiać
3 os.	będzie się wnerwiał będzie się wnerwiać	będzie się wnerwiała będzie się wnerwiać	będzie się wnerwiało będzie się wnerwiać	będą się wnerwiali będą się wnerwiać	będą się wnerwiały będą się wnerwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wnerwiajmy się
2 os.	wnerwiaj się	wnerwiajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wnerwiałbym się bym się wnerwiał	wnerwiałabym się bym się wnerwiała	wnerwiałobym się bym się wnerwiało	wnerwialibyśmy się byśmy się wnerwiali	wnerwiałybyśmy się byśmy się wnerwiały
2 os.	wnerwiałbyś się byś się wnerwiał	wnerwiałabyś się byś się wnerwiała	wnerwiałobyś się byś się wnerwiało	wnerwialibyście się byście się wnerwiali	wnerwiałybyście się byście się wnerwiały
3 os.	wnerwiałby się by się wnerwiał	wnerwiałaby się by się wnerwiała	wnerwiałoby się by się wnerwiało	wnerwialiby się by się wnerwiali	wnerwiałyby się by się wnerwiały

bezosobnik: wnerwiano by się

bezokolicznik: wnerwiać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wnerwiając się

gerundium: wnerwianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wnerwiający się

odpowiednik aspektowy: wnerwić się

Od: nerw

pot.

wpadać w złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

	synonimy:	rozeźlać się, wkurzać się, złościć się
	hiperonimy:	denerwować się

	[...] okrutnie wnerwiał się na koleżanki i kolegów, ale to była tylko fanaberia, nie zasada jego życia. źródło: NKJP: Palce na powietrzu, Dziennik Polski, 2002-04-19
	Co za debil z tego prokuratora - wnerwia się ruda [...]. źródło: Internet: nadobrenazle.forumoteka.pl
	[...] tata wnerwiał się na ceny paliw [...]. źródło: Internet: jbzdy.pl
	[...] potem się wnerwiali, że co chwilę im mówię, że już koniec [...]. źródło: NKJP: Korpus języka mówionego PELCRA

	+	wnerwiać się	+	(na KOGO/CO) + (że ZDANIE)
	+	wnerwiać się	+	MOWA WPROST

Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2018