Chronologizacja
Pochodzenie
internac.
ang. exaltation
fr. exaltation
niem. Exaltation
z łac. exaltātiō 'wznoszenie, podwyższanie'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne
Relacje znaczeniowe
synonimy: | afektacja |
Połączenia
- młodzieńcza; patriotyczna, religijna; nadmierna, sztuczna egzaltacja
- przesada i egzaltacja
- stan egzaltacji
- pełny egzaltacji
- mówić, pisać z egzaltacją
Cytaty
- Reinmarze, Reinmarze - przemówił z nieco sztuczną egzaltacją. - Jak mogłeś? Jak mogłeś tak obrazić prawo boskie i ludzkie? źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002 |
|
I nie trzeba tak [...] wiecznie przepraszać za zbytnią egzaltację. On rozumie, że źródłem tej ekspansywności było tłamszenie w sobie przez całe życie spontanicznych uczuć, zbyt długotrwałe zmuszanie serca i woli do milczenia. źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996 |
|
Mock zamknął oczy i rozpamiętywał występ Sophie, jej nieporuszony spokój przy fortepianie, jej zachowanie pełne powściągliwej elegancji, bez egzaltacji i dzikiego podrzucania głowy. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003 |
|
- Och, cóż za egzaltacja! Niech pan nie przesadza. Niech pan już nic więcej nie mówi, nie wolno, nic tak nie szkodzi, jak gwałtowne wzruszenia. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000 |
|
Dehnelowi zdarzają się egzaltacje, wzruszenia, nigdy jednak pretensjonalne i, w najgorszym znaczeniu, sentymentalne. źródło: NKJP: Michał Kędzierski: Wśród książek - Lala jak Szeherezada, KRONIKA - pismo Uniwersytetu Łódzkiego, 2007-01 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | egzaltacja |
egzaltacje |
|
D. | egzaltacji |
egzaltacji |
neut |
egzaltacyj |
char | ||
C. | egzaltacji |
egzaltacjom |
|
B. | egzaltację |
egzaltacje |
|
N. | egzaltacją |
egzaltacjami |
|
Ms. | egzaltacji |
egzaltacjach |
|
W. | egzaltacjo |
egzaltacje |