część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
kawalarka
kawalarki
D.
kawalarki
kawalarek
C.
kawalarce
kawalarkom
B.
kawalarkę
kawalarki
N.
kawalarką
kawalarkami
Ms.
kawalarce
kawalarkach
W.
kawalarko
kawalarki
pot.
kobieta, która lubi opowiadać coś zabawnego lub postępować tak, żeby kogoś rozśmieszyć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
Teraz kolejne dowcipy od kawalarki Jenny.
źródło: Internet: mikke.fora.pl
Anioł była niesamowitą kawalarką . Ciągle wymyślała jakieś śmieszne zabawy i dowcipy.
źródło: Internet: bgsw.pl/archiwum/czarownice/dabrowski.html
No, ale że rzecz działa się na GG, następnego dnia obróciłam to wszystko w żart – jestem kawalarką na tyle, że w podobny dowcip w moich ustach można spokojnie uwierzyć.
źródło: Internet: agnieszka.com.pl
Data ostatniej modyfikacji: 21.01.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN