część mowy: przysłówek
stopień równy |
figlarnie
|
stopień wyższy |
figlarniej
|
w sposób właściwy dla figlarza
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
- figlarnie mrugnąć/mrugać, spojrzeć/spoglądać, uśmiechnąć się/uśmiechać się
|
Kujawski pokiwał figlarnie palcem w stronę sędziego i rzekł: - Pan sędzia niby jest wielce inteligentny, ale głowę do interesu przecież posiada.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
|
|
Przypomniał sobie uśmiech mistrza, który układając na szpatułce niepozorne kawałki [...] żelaza, uśmiechał się figlarnie jak mały chłopiec.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
|
|
Przyjęła prezent, ale uznała go chyba za żart, bo figlarnie mrugnęła do mnie oczkiem i powróciła do kiwania się.
źródło: NKJP: Magdalena Opertowska: Damska recenzja, Gazeta Wyborcza, 1999-02-09
|
|
Gdy ją mijałam, spojrzała na mnie figlarnie i porozumiewawczo, po czym roześmiałyśmy się obie.
źródło: NKJP: Wanda Półtawska, Z prądem i pod prąd, 2008
|
Data ostatniej modyfikacji: 01.02.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN