część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wiolonczelistka
|
wiolonczelistki
|
|
| D. |
wiolonczelistki
|
wiolonczelistek
|
|
|
|
| C. |
wiolonczelistce
|
wiolonczelistkom
|
|
| B. |
wiolonczelistkę
|
wiolonczelistki
|
|
| N. |
wiolonczelistką
|
wiolonczelistkami
|
|
| Ms. |
wiolonczelistce
|
wiolonczelistkach
|
|
| W. |
wiolonczelistko
|
wiolonczelistki
|
|
kobieta grająca na wiolonczeli
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
- mała, młoda; znana; utalentowana; piękna wiolonczelistka
- wiolonczelistka gra, występuje
- być wiolonczelistką
|
[...] ta wiolonczelistka słynie z pięknej gry i znakomitej interpretacji muzyki [...].
źródło: NKJP: (AMS): Tatiana Wasiliewa, Dziennik Polski, 2005-08-23
|
|
Od kilku lat współpracuje też z wiolonczelistką Anną Sawicką, z którą dokonały kilku polskich prawykonań dzieł muzyki współczesnej.
źródło: NKJP: (marcel): Gdańska akordeonistyka, Dziennik Bałtycki, 2011
|
|
Razem z trójką wiolonczelistek tworzy kwartet ,,For cello’’ [...].
źródło: NKJP: JPK: Koncert na organy i wiolonczelę, Gazeta Poznańska, 2003-10-29
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN