UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

pozytywizm

Chronologizacja

1840, Dziennik Mód Paryskich, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	pozytywizm	pozytywizmy
D.	pozytywizmu	pozytywizmów
C.	pozytywizmowi	pozytywizmom
B.	pozytywizm	pozytywizmy
N.	pozytywizmem	pozytywizmami
Ms.	pozytywizmie	pozytywizmach
W.	pozytywizmie	pozytywizmy

Inne uwagi

Zwykle lp

1. epoka

Definicja

okres w dziejach literatury i sztuki europejskiej trwający od lat 40. XIX w. do lat 80. XIX wieku, oparty na filozofii empiryzmu, materializmu, głoszący hasła utylitaryzmu, pracy u podstaw i pracy organicznej

Noty o użyciu

Zapisywane również wielką literą.
Ms. lp wymawiany: [pozytywiźmie] lub [pozytywizmie].

Wymowa

[pozytywism] lub [pozytywizm]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka prądy, kierunki i kategorie artystyczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka literatura

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka sztuki plastyczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

epoka, okres

Połączenia

polski; wczesny pozytywizm
przedstawiciel, twórca; filozofia, literatura; duch; czas, doba, epoka; idea; krytyka; nurt; wpływ pozytywizmu

Cytaty

	Po okresie pozytywizmu przychodzi jako reakcja tzw. Młoda Polska. źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
	Biografię autora, umieszczoną na tle epoki, a mówiąc ściślej - na tle dwóch epok: pozytywizmu i Młodej Polski, dopełniają informacje dotyczące jego twórczości. źródło: NKJP: Anna Wereszczyńska: Ostatni Mohikanin drobnej szlachty i niezrównany monografista Żydów. Żywot Klemensa Junoszy-Szaniawskiego, 2008
	W Anglii najwybitniejszym przedstawicielem pozytywizmu był teoretyk liberalizmu, ekonomista, etyk i logik wsławiony opracowaniem tzw. logiki eliminacyjnej - John Stuart Mill (1806-1873). źródło: NKJP: Jerzy Szacki: Historia myśli socjologicznej, 2002
	W tej fazie formowania się ruchu takie użycia wyrazów „tendencja”, „tendencyjność”, „tendencyjny” prosto się tłumaczą, skoro określał się on negatywnie wobec programów i utworów wczesnego pozytywizmu. źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
	Postulat stworzenia pozytywnej nauki społecznej, wolnej od metafizycznej spekulacji i wykrywającej prawa na podstawie metodycznej obserwacji faktów wydawał się bardzo atrakcyjny, jednak już we wczesnym pozytywizmie ujawniły się zasadnicze dylematy, które dawały o sobie znać. źródło: NKJP: Krystyna Rembowska: Kultura w tradycji i we współczesnych nurtach badań geograficznych, 2002

2. prąd