Chronologizacja
Pochodzenie
Już w st.pol. (XV w.) zdarzyć się 'ukazać się’, ‘udać się, poszczęścić się'; zob. darzyć
1. o wypadku
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
ATEMATYCZNY
Relacje znaczeniowe
synonimy: | wydarzyć się, zadziać się |
Połączenia
- wypadek; błąd, incydent, przypadek; cud zdarzył się; katastrofa, tragedia; awaria, pomyłka, wpadka; kradzież; niespodzianka, okazja, przygoda; historia, rzecz, sytuacja zdarzyła się; nieszczęście; coś nieprzewidzianego zdarzyło się
- zdarzyć się kierowcy
- zdarzyć się w przyszłości; w życiu
- zdarzyło się kiedykolwiek, kiedyś, nigdy; niedawno, ostatnio; wczoraj; właśnie; zdarzy się później
- zdarzyło się spotkać; czytać, oglądać, powiedzieć, widzieć
Cytaty
20 kwietnia miejscowości Ruda w gminie Dębe Wielkie zdarzył się pożar stodoły murowanej. źródło: NKJP: Krótko ze straży pożarnej, Lokalna, 2002-06-11 |
|
Przyznał, że wielokrotnie zdarzyło mu się odmówić dłuższego pozostania w pracy. Co więcej, wiele razy wykorzystał prawo do wolnego dnia, jeżeli musiał wcześniej pracować w czasie weekendu. źródło: NKJP: lead: Odkryj w sobie mężczyznę, Cosmopolitan, nr 11, 1998 |
|
Ale, gdy już się zdarzy, że staniemy się obiektem napadu, trzeba koniecznie zapamiętać jak najwięcej szczegółów; a więc: przybliżony wiek napastnika, jego rysopis i ubranie, w którą stronę uciekał, czy kogoś przypominał. źródło: NKJP: Notowała B.P.: Pomóżmy policji!, EKO-U Nas nr 9 (20), 2001 |
|
Czy zdarzyło ci się kiedyś, że usiłowałeś sobie o czymś przypomnieć i za grosz nie mogłeś, a kiedy zabrałeś się za wykonywanie codziennych zajęć, nagle pojawiło się wspomnienie? źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska:Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001 |
|
W czasie tych podchodów zdarzyła mu się też niesamowita przygoda. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
zdarzę się |
zdarzymy się |
|||
2 os. |
zdarzysz się |
zdarzycie się |
|||
3 os. |
zdarzy się |
zdarzą się |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
zdarzyłem się +(e)m się zdarzył |
zdarzyłam się +(e)m się zdarzyła |
zdarzyłom się +(e)m się zdarzyło |
zdarzyliśmy się +(e)śmy się zdarzyli |
zdarzyłyśmy się +(e)śmy się zdarzyły |
2 os. |
zdarzyłeś się +(e)ś się zdarzył |
zdarzyłaś się +(e)ś się zdarzyła |
zdarzyłoś się +(e)ś się zdarzyło |
zdarzyliście się +(e)ście się zdarzyli |
zdarzyłyście się +(e)ście się zdarzyły |
3 os. |
zdarzył się |
zdarzyła się |
zdarzyło się |
zdarzyli się |
zdarzyły się |
bezosobnik: zdarzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
zdarzmy się |
|
2 os. |
zdarz się |
zdarzcie się |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
zdarzyłbym się bym się zdarzył |
zdarzyłabym się bym się zdarzyła |
zdarzyłobym się bym się zdarzyło |
zdarzylibyśmy się byśmy się zdarzyli |
zdarzyłybyśmy się byśmy się zdarzyły |
2 os. |
zdarzyłbyś się byś się zdarzył |
zdarzyłabyś się byś się zdarzyła |
zdarzyłobyś się byś się zdarzyło |
zdarzylibyście się byście się zdarzyli |
zdarzyłybyście się byście się zdarzyły |
3 os. |
zdarzyłby się by się zdarzył |
zdarzyłaby się by się zdarzyła |
zdarzyłoby się by się zdarzyło |
zdarzyliby się by się zdarzyli |
zdarzyłyby się by się zdarzyły |
bezosobnik: zdarzono by się
bezokolicznik: zdarzyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
zdarzywszy się
gerundium: zdarzenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
D. | zdarzenia się |
zdarzeń się |
C. | zdarzeniu się |
zdarzeniom się |
B. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
N. | zdarzeniem się |
zdarzeniami się |
Ms. | zdarzeniu się |
zdarzeniach się |
W. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
odpowiednik aspektowy: zdarzać się
Składnia
![]() |
+ | zdarzyć się | + |
KOMU
|
Ø | + | zdarzyć się | + |
że ZDANIE +
(KOMU)
|
Ø | + | zdarzyć się | + |
BEZOKOLICZNIK +
(KOMU)
|
2. raz na tysiąc lat
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
ATEMATYCZNY
Relacje znaczeniowe
synonimy: | trafić się |
Cytaty
Ale kto z inwestorów będzie kalkulował powódź, jaka może zdarzyć się raz na 50, 100 czy 500 lat? źródło: NKJP: Piotr Cegielski: W Szwecji o powodziach, Gazeta Wyborcza, 1997-07-23 |
|
Częściej niż pracownicy umysłowi niższego szczebla niespodziewane propozycje pracy otrzymywali robotnicy wykwalifikowani. Taka okazja zdarzyła się co trzeciemu. źródło: NKJP: MON: Etat po znajomości, Gazeta Poznańska, 2003-04-29 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
zdarzę się |
zdarzymy się |
|||
2 os. |
zdarzysz się |
zdarzycie się |
|||
3 os. |
zdarzy się |
zdarzą się |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
zdarzyłem się +(e)m się zdarzył |
zdarzyłam się +(e)m się zdarzyła |
zdarzyłom się +(e)m się zdarzyło |
zdarzyliśmy się +(e)śmy się zdarzyli |
zdarzyłyśmy się +(e)śmy się zdarzyły |
2 os. |
zdarzyłeś się +(e)ś się zdarzył |
zdarzyłaś się +(e)ś się zdarzyła |
zdarzyłoś się +(e)ś się zdarzyło |
zdarzyliście się +(e)ście się zdarzyli |
zdarzyłyście się +(e)ście się zdarzyły |
3 os. |
zdarzył się |
zdarzyła się |
zdarzyło się |
zdarzyli się |
zdarzyły się |
bezosobnik: zdarzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
zdarzmy się |
|
2 os. |
zdarz się |
zdarzcie się |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
zdarzyłbym się bym się zdarzył |
zdarzyłabym się bym się zdarzyła |
zdarzyłobym się bym się zdarzyło |
zdarzylibyśmy się byśmy się zdarzyli |
zdarzyłybyśmy się byśmy się zdarzyły |
2 os. |
zdarzyłbyś się byś się zdarzył |
zdarzyłabyś się byś się zdarzyła |
zdarzyłobyś się byś się zdarzyło |
zdarzylibyście się byście się zdarzyli |
zdarzyłybyście się byście się zdarzyły |
3 os. |
zdarzyłby się by się zdarzył |
zdarzyłaby się by się zdarzyła |
zdarzyłoby się by się zdarzyło |
zdarzyliby się by się zdarzyli |
zdarzyłyby się by się zdarzyły |
bezosobnik: zdarzono by się
bezokolicznik: zdarzyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
zdarzywszy się
gerundium: zdarzenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
D. | zdarzenia się |
zdarzeń się |
C. | zdarzeniu się |
zdarzeniom się |
B. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
N. | zdarzeniem się |
zdarzeniami się |
Ms. | zdarzeniu się |
zdarzeniach się |
W. | zdarzenie się |
zdarzenia się |
odpowiednik aspektowy: zdarzać się
Składnia
![]() |
+ | zdarzyć się | + |
JAK
|