Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | kanciarz |
kanciarze |
ndepr |
kanciarze |
depr | ||
D. | kanciarza |
kanciarzy |
|
C. | kanciarzowi |
kanciarzom |
|
B. | kanciarza |
kanciarzy |
|
N. | kanciarzem |
kanciarzami |
|
Ms. | kanciarzu |
kanciarzach |
|
W. | kanciarzu |
kanciarze |
ndepr |
kanciarze |
depr |
Pochodzenie
Od: kantować (na benzynie)
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Relacje znaczeniowe
synonimy: | oszust |
Połączenia
- zwykły; mały kanciarz; drobni kanciarze
- kanciarze, aferzyści; kanciarze, złodzieje; oszust i kanciarz
Cytaty
Kanciarz jeden miał bowiem tzw. łeb do interesów i z premedytacją go wykorzystywał, by rolować frajerów, którzy połasili się na wizję szybkiego i w miarę przyzwoitego zysku. źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Holzok na prezydenta, Trybuna Śląska, 2003-08-01 |
|
Zobaczyłem tego starego kanciarza, który się podszywa pod profesora. Nawet sobie strój na tę okazję sprawił. źródło: NKJP: Internet |
|
„Wierne serce” to opowieść o kelnereczce portowej knajpy, która musi wybrać między uczciwym robotnikiem a kanciarzem. źródło: NKJP: (FREN): Nieme kino, Gazeta Krakowska, 2006-10-03 |
|
Po co prywatyzacja, skoro właścicielami zostają wyłącznie aferzyści lub co najmniej kanciarze podatkowi. źródło: NKJP: Jerzy Urban: Klątwa Urbana, 1995 |
|
Przy nich kręciło się sporo warszawskich kanciarzy, usiłujących nabrać naiwnych kmiotków na kupno okazyjnych klejnotów z carskiej korony, pereł królowej Marysieńki, itp. źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007 |