|
- Ale zostaw mi chociaż swoich towarzyszy - rzekł młody wojownik, popatrując z oskomą na atletyczne bary i posągowo płaski brzuch Litwina. - Chętnie z nimi pobaraszkuję po swojemu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
|
|
Wiem, że ceny papieru, składu, druku są światowe, produkt więc finalny tańszy być nie może, ale przecież, u licha, moi rodacy nie zarabiają tak jak Amerykanie, Niemcy czy Francuzi [...]. Żal obserwować młodych okularników kartkujących z oskomą wspaniałe albumy i odstawiających je z westchnieniem na półkę.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 1999-10-29
|
|
Cóż to byłby za Bóg, jeśli wykazywałby ludzką, niską i przyziemną oskomę na pokłony, klękanie, hymny pochwalne, panegiryki, złocone pomniki, świeczniki, lampiony, portrety i temu podobną wazelinę w najgorszym gatunku?
źródło: NKJP: Internet
|
|
Nawet gdy mają wszystkiego w bród, też sięgają po cudzą własność, bo złodziej największą ma oskomę na to, czego jeszcze nie ukradł.
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: ARCHIPELAG GUŁag, tom 2, 1977
|
|
Niechby tylko dzikiej bestii, wielokrotnie silniejszej niż człowiek, przyszła oskoma na ludzkie mięso, jakież byłyby moje widoki, kiedym za broń posiadał jedynie nóż i drewnianą pałkę?
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
|
