1847,
"Mała encyklopedia polska", t. 2, 1847.
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
osłomuł
osłomuły
D.
osłomuła
osłomułów
C.
osłomułowi
osłomułom
B.
osłomuła
osłomuły
N.
osłomułem
osłomułami
Ms.
osłomule
osłomułach
W.
osłomule
osłomuły
Zob. osioł , muł (zwierzę)
zwierzę domowe, którego matką jest samica osła a ojcem samiec konia
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
Niestety muły i osłomuły nie mogą mieć dzieci.
źródło: NKJP: Internet
[...] sam nie posiadał żadnego zwierzęcia, na którym mógłby podróżować, ale poprosił jednego z zamożniejszych mieszkańców Trastevere o użyczenie osłomuła , na którym wygodnie i całkiem szybko wyruszył.
źródło: Internet: Iny Lorentz: Córy grzechu, 2012 (books.google.pl)
Mam odpowiedniego dla niej wierzchowca, panie. Nazywa się Hinny i jest osłomułem . To najszybsza i najbystrzejsza klacz spośród dzikich rumaków.
źródło: Internet: Piers Anthony: Błękitny adept, 1995 (mreadz.com)
Data ostatniej modyfikacji: 21.05.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN