książk.
w sposób świadczący o nieuznawaniu odmiennego zdania i dążeniu do narzucenia innym swojej woli
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
- orzekać coś, stwierdzać coś apodyktycznie
|
Czytałam kiedyś wywiad z Zuzanną Celmer, stwierdzającą apodyktycznie, że mężczyźni zdradzają, bo czują do kogoś pociąg fizyczny [...].
źródło: NKJP: Internet
|
|
Bywa, że szef apodyktycznie powie w firmie, że to czy tamto ma być zrobione [...] tak, a nie inaczej. Brzmi jak wojskowy dowódca wydający rozkaz.
źródło: NKJP: Marek Śliperski: O liczbach i ludziach, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-08-05
|
|
- Nie ma tak dobrze - oświadczył Julek apodyktycznie, obejmując przywództwo nad grupą.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
|
Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN