Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | pięciolinia |
pięciolinie |
|
| D. | pięciolinii |
pięciolinii |
neut |
| pięciolinij |
char | ||
| C. | pięciolinii |
pięcioliniom |
|
| B. | pięciolinię |
pięciolinie |
|
| N. | pięciolinią |
pięcioliniami |
|
| Ms. | pięciolinii |
pięcioliniach |
|
| W. | pięciolinio |
pięciolinie |
Pochodzenie
Zob. pięć, linia
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka
Cytaty
|
Pięciolinia umożliwia wygodne, całkowicie graficzne przedstawianie wysokości dźwięków (zarówno pojedynczo, jak i w akordach) z uwzględnieniem czasu ich trwania. źródło: NKJP: Internet |
|
|
Na wielkim ekranie pojawia się pięciolinia z kluczem wiolinowym, a na niej niebieskie nutki podpisane: do, re, mi, fa, sol, la, si. źródło: NKJP: Nutka z Czarnoksiężnikiem, Dziennik Polski, 2006-11-03 |
|
|
Na samym wierzchu zżółkła kartka. Na niej - u góry - krzywa, rysowana odręcznie pięciolinia. Dziecięca, nieporadna ręka umieściła na niej niezdarny klucz wiolinowy i kilka rozrzuconych nutek. źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998 |
|
|
Gwałtowny przypływ adrenaliny pomógł artyście wyjść z opresji obronną ręką. Zerkał na pulpit pierwszego skrzypka i z jego partii skrzypcowej „ściągał” to wszystko, co było mu użyteczne; widok tamtej pięciolinii pozwalał mu odtworzyć sobie w umyśle własną partię fortepianową. źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Najlepsza jest woda, Mazowieckie To i Owo, 2007-09-30 |
|
|
Nie znała się na nutach, mogła odczytać jedynie to, co napisane zwykłymi literami, ozdabiało pięciolinie . Uczyła się włoskiego, rozumiała więc przynajmniej opisy tempa. źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965 |