Chronologizacja
W znaczeniu język, mowa
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | narzecze |
narzecza |
|
| D. | narzecza |
narzeczy |
|
| C. | narzeczu |
narzeczom |
|
| B. | narzecze |
narzecza |
|
| N. | narzeczem |
narzeczami |
|
| Ms. | narzeczu |
narzeczach |
|
| W. | narzecze |
narzecza |
Pochodzenie
ros. naréčie 'dialekt'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Przynależność i podział terytorialny typy terytoriów, podział administracyjny
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | dialekt |
Połączenia
- miejscowe, obce narzecze; indiańskie narzecza
- narzecze Indian
- języki i narzecza
- mówić, posługiwać się narzeczem
Cytaty
|
Ludność Afryki posługuje się 700 językami i narzeczami. źródło: NKJP: Strona ciekawa dla ciekawych, Płomyczek nr 17, 1963 |
|
|
Władał wieloma językami, co było rzadkością w XVIII wieku. Biegle posługiwał się też różnymi narzeczami. źródło: NKJP: Ludmiła Milc: Kwiaty z dobrym nazwiskiem, Focus. Poznać i zrozumieć świat nr 8, 2003 |
|
|
Posiadając znajomość kilkunastu narzeczy hinduskich, napisał szereg prac teologicznych, adaptując miejscowy język sakralny do chrześcijańskiej teologii. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996 |
|
|
Jakuci należeli niegdyś do narodu, który rządził całą Wschodnią Syberią między Leną a krainą Czukczów. Część z nich posługiwała się narzeczem tureckim, podczas gdy inni mówili po tungusku. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963 |
|
|
W tym czasie Dina chodziła do szkoły, gdzie obowiązuje język hiszpański. Matka mówi tylko w narzeczu keczua i teraz nie może porozumieć się z własną córką. źródło: NKJP: Ojciec ze Świętej Doliny, Dziennik Polski, 2006-12-02 |