UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

ktoś zgromił wzrokiem kogoś

ktoś zgromił spojrzeniem kogoś

Odmiana

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: zgromić

odpowiednik aspektowy: ktoś gromi wzrokiem kogoś

Definicja

ktoś spojrzał na kogoś surowo i gniewnie

Warianty

  • ktoś zgromił spojrzeniem kogoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego zmysły

Cytaty

- Weszła między nas żywa historia! Radujmy się wszyscy!
Zamilkł jednak natychmiast, zgromiony wzrokiem swego pana, który usłyszał na pewno zduszone chichoty dobywające się spośród grupek dworskiej młodzieży.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

– Ale czy to jest możliwe? – zapytał Kamiński.
Wawrzak zaraz zgromił go wzrokiem, ale Rudnik spokojnie odpowiedział.
– Otóż, panie, to jest możliwe. I to mi nawet wychodzi.

źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005

Pieniędzy? - Coś pękło w jego uśmiechu; odniosłem wrażenie, że go zmroziła. - Teraz? Na co?
- Na kobiety i dzieci - wtrąciłem swoje trzy grosze. Zgromili mnie wzrokiem oboje. Ona nawet mocniej.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

Ojciec zgromił go spojrzeniem. Kopnąć się nie dało, bo siedział po drugiej stronie stołu, zresztą już było za późno.

źródło: NKJP: Wioletta Kakowska: Byle praca była, Dziennik Bałtycki, 2003-11-21

- Tak, niektóre kobiety mają bardzo ciężkie życie - westchnęła Alfredowa Vogel. Pani Trauvois zgromiła ją spojrzeniem. Jak taka młoda kobieta, zamężna dopiero od niespełna dwóch lat i od niedawna uczestnicząca w zebraniach Koła mogła przerywać jej, jednej z założycielek Koła!

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996

Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj