Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| M. | zdziczenie |
zdziczenia |
| D. | zdziczenia |
zdziczeń |
| C. | zdziczeniu |
zdziczeniom |
| B. | zdziczenie |
zdziczenia |
| N. | zdziczeniem |
zdziczeniami |
| Ms. | zdziczeniu |
zdziczeniach |
| W. | zdziczenie |
zdziczenia |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od: przedrostkowego czasownika zdziczeć , zob. dziki
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Połączenia
- moralne zdziczenie
- objaw zdziczenia
Cytaty
|
[...] objawy bandytyzmu i zdziczenia dotyczyły nie tylko Żydów. Gehennę przechodziła cała ludność stolicy. Pięć lat wojennej demoralizacji nie pozostało bez echa. źródło: NKJP: Tadeusz Filipkowski: Listy, Gazeta Wyborcza, 1994-02-11 |
|
|
Zamierzali przejąć władzę w ośrodku, terroryzowali kolegów, wulgarnie odnosili się do wychowawców. - To było prawdziwe zdziczenie, takie jak na stadionach piłkarskich. źródło: NKJP: (mas): Pluton specjalny na awanturników, Gazeta Krakowska, 2003-02-01 |
|
|
[...] w pewnym momencie spostrzegamy, że są również ludzie upośledzeni, że są kalecy, że są tacy czy inni i oni też właściwie mogliby nie istnieć, nie przeszkadzać nam. Prowadzi to w bardzo szybkim tempie do absolutnego zdziczenia moralnego. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.07.1992 |
|
|
Wojna totalna wraz ze swymi metodami, swym zdziczeniem szerzyła również spustoszenia moralne wśród przeciwników faszyzmu i obrońców wolności. źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia: obiegi, wzorce, style: literatura polska 1944-1989, 1997 |