Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | ozimina |
oziminy |
|
| D. | oziminy |
ozimin |
|
| C. | oziminie |
oziminom |
|
| B. | oziminę |
oziminy |
|
| N. | oziminą |
oziminami |
|
| Ms. | oziminie |
oziminach |
|
| W. | ozimino |
oziminy |
Pochodzenie
Zob. ozimy
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat roślin rośliny uprawne
CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia rolnictwo
Relacje znaczeniowe
| sprzeczne: | jarka |
Połączenia
- zielona ozimina
- pole oziminy
Cytaty
|
Sarny żerują na łąkach i oziminach oraz na brzegach lasu. źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955 |
|
|
W wielu „podtopionych” w ubiegłym roku rejonach kraju zasiano jesienią mniej ozimin, a na wiosnę posadzi się niewiele kartofli [...]. źródło: NKJP: Karol Wojtaszczyk: My, chłopi, możemy Polskę wyżywić, Życie i Nowoczesność, nr 553, 1981 |
|
|
W następnym roku ugór zasiewano, tam gdzie zebrano oziminę, siano zboże jare, ściernisko po zbożu jarym stawało się ugorem, na którym mogły się paść krowy. źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005 |
|
|
Gdy jednak w rozwiniętych wiekach średnich powszechne stało się wysiewanie także oziminy, proso ustąpiło prymatu żytu i pszenicy, które ceniono ze względu na łatwość ich długoletniego przechowywania. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004 |