UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

duknąć

Chronologizacja

1807, SL

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. duknę
dukniemy
2 os. dukniesz
dukniecie
3 os. duknie
dukną

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. duknąłem
+(e)m duknął
duknęłam
+(e)m duknęła
duknęłom
+(e)m duknęło
duknęliśmy
+(e)śmy duknęli
duknęłyśmy
+(e)śmy duknęły
2 os. duknąłeś
+(e)ś duknął
duknęłaś
+(e)ś duknęła
duknęłoś
+(e)ś duknęło
duknęliście
+(e)ście duknęli
duknęłyście
+(e)ście duknęły
3 os. duknął
duknęła
duknęło
duknęli
duknęły

bezosobnik: duknięto

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. duknijmy
2 os. duknij
duknijcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. duknąłbym
bym duknął
duknęłabym
bym duknęła
duknęłobym
bym duknęło
duknęlibyśmy
byśmy duknęli
duknęłybyśmy
byśmy duknęły
2 os. duknąłbyś
byś duknął
duknęłabyś
byś duknęła
duknęłobyś
byś duknęło
duknęlibyście
byście duknęli
duknęłybyście
byście duknęły
3 os. duknąłby
by duknął
duknęłaby
by duknęła
duknęłoby
by duknęło
duknęliby
by duknęli
duknęłyby
by duknęły

bezosobnik: duknięto by

bezokolicznik: duknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: duknąwszy

gerundium: duknięcie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. duknięcie
duknięcia
D. duknięcia
duknięć
C. duknięciu
duknięciom
B. duknięcie
duknięcia
N. duknięciem
duknięciami
Ms. duknięciu
duknięciach
W. duknięcie
duknięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: duknięty

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. duknięty
duknięty
duknięty
duknięte
duknięta
D. dukniętego
dukniętego
dukniętego
dukniętego
dukniętej
C. dukniętemu
dukniętemu
dukniętemu
dukniętemu
dukniętej
B. dukniętego
dukniętego
duknięty
duknięte
dukniętą
N. dukniętym
dukniętym
dukniętym
dukniętym
dukniętą
Ms. dukniętym
dukniętym
dukniętym
dukniętym
dukniętej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. duknięci
duknięci
duknięte
duknięte
D. dukniętych
dukniętych
dukniętych
dukniętych
C. dukniętym
dukniętym
dukniętym
dukniętym
B. dukniętych
dukniętych
dukniętych
duknięte
N. dukniętymi
dukniętymi
dukniętymi
dukniętymi
Ms. dukniętych
dukniętych
dukniętych
dukniętych

odpowiednik aspektowy: dukać

Pochodzenie

Zob. dukać

Definicja

pot. 
powiedzieć coś z trudem, cicho i niepewnie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  powiedzieć

Cytaty

Stoją po kilka osób na skrzyżowaniach, czasem dukną słowo po angielsku.

źródło: Internet: wykop.pl

Wiesz, to jest tak, że człowiek wierzący zawsze chce [...] duknąć o swym Panu. Chce się podzielić tym, w co gorąco wierzy.

źródło: Internet: jw-forum.de

Co najwyżej możesz duknąć o dekrecie zabraniającym zrzeszeń zawodowych i strajków. Który to zakaz zresztą wkrótce zniesiono…

źródło: Internet: forum.histmag.org

Ośmielę się zaryzykować stwierdzenie, że oprócz duknięcia, że takie otrzymał polecenie, nic ciekawszego by nie wymyślił.

źródło: Internet: lowiecki.pl

- Nieźle, całkiem nieźle - duknął Einar. Zdecydowanie nie miał teraz ochoty na rozmowę z kimkolwiek, nie mówiąc już o mafiosach. - Chciałem sobie... pospacerować.

źródło: Internet: piszmy.pl

Składnia

bez ograniczeń + duknąć +
CO
bez ograniczeń + duknąć +
o KIM/CZYM
bez ograniczeń + duknąć +
że ZDANIE
bez ograniczeń + duknąć +
MOWA WPROST
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj