UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

odwetowiec

Chronologizacja

1930, Wawrz250

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. odwetowiec
odwetowcy
ndepr
odwetowce
depr
D. odwetowca
odwetowców
C. odwetowcowi
odwetowcom
B. odwetowca
odwetowców
N. odwetowcem
odwetowcami
Ms. odwetowcu
odwetowcach
W. odwetowcu
odwetowcze
odwetowcy
ndepr
odwetowce
depr

Pochodzenie

Zob. odwet

Definicja

osoba dokonująca lub pragnąca dokonać odwetu

Noty o użyciu

Wyraz używany szczególnie często w okresie PRL-u w odniesieniu do polityków zachodnioniemieckich kwestionujących powojenną zachodnią granicę Polski.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa działalność polityczna

Połączenia

  • niemieccy, zachodnioniemieccy odwetowcy

Cytaty

Zbyt łatwo naraziłby się na epitet wroga przyrody, krwawego odwetowca, szukającego pomsty za protesty przeciwko niektórym rządowym inwestycjom.

źródło: NKJP: Dariusz Gizak: Demony leśne w wierzeniach ludowych. Cała prawda o Babie Jadze, Las Polski, 2009-11-01

Wiosną 1977 roku i mnie oskarżono o sojusz z niemieckimi odwetowcami, posługując się jakąś fałszywką wyprodukowaną chyba na Rakowieckiej.

źródło: NKJP: Niemcy, Gazeta Wyborcza, 1993-10-01

[...] ton stoickiego spokoju potrafię tylko podziwiać, gdy wszystko wrze we mnie, jak czytam, że gwałciciel 9-letniej dziewczynki dostaje mniejszy wyrok niż złodziej kilku zabytkowych książek. Odzywa się w moim wnętrzu prymitywny odwetowiec i nic na to nie poradzę.

źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 1999-11-12

Data ostatniej modyfikacji: 11.04.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj