UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wprawka

1681, Kart XVII-XVIII

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Od: wprawić (się); zob. prawić

coś wykonywanego w celu uzyskania doświadczenia odnoszącego się do jakiegoś rodzaju aktywności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

dobra, mała; studencka, szkolna wprawka; pierwsze wprawki; wprawka literacka, taneczna, warsztatowa

	W 1990 r. wyreżyserował dwa filmy krótkometrażowe [...]. Były to wprawki przed prawdziwymi wyzwaniami reżyserskimi, jakie wkrótce potem przed nim stanęły. źródło: NKJP: Internet
	Barrett poza młodzieńczymi wprawkami wcześniej nie komponował. Teraz jednak się przełamał i w ciągu zaledwie pół roku powstał materiał na dwa single i album. źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
	Audiokurs „Japoński. Kurs podstawowy” wydany przez wydawnictwo X to bardzo dobra wprawka dla osób, które rozważają naukę japońskiego. Daje on przedsmak tego, czego mogą się one spodziewać przy bardziej intensywnych kursach. źródło: NKJP: ol: Japoński dla świeżaków, Dlaczego?, 2010-08-17
	Wojnę z Polską Hitler potraktował z jednej strony jako wprawkę przed swym właściwym wielkim przedsięwzięciem, z drugiej natomiast jako akcję karną. źródło: NKJP: Stanisław Rosnowski: Odtrącone zaloty, Polityka, 2000-08-26
	Cała rzecz w tym, że Josip traktuje moje pisanie jako wprawki do zawodu. Kiedyś nieopatrznie napomknąłem o polonistyce. źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001

	+	wprawka	+	(JAKA)
	+	wprawka	+	(do CZEGO \| przed CZYM)

Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2017