1823,
Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, Słownik niemiecko-polski, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zmarzluch
|
zmarzluchowie
|
ndepr |
zmarzluchy
|
depr |
| D. |
zmarzlucha
|
zmarzluchów
|
|
| C. |
zmarzluchowi
|
zmarzluchom
|
|
| B. |
zmarzlucha
|
zmarzluchów
|
|
| N. |
zmarzluchem
|
zmarzluchami
|
|
| Ms. |
zmarzluchu
|
zmarzluchach
|
|
| W. |
zmarzluchu
|
zmarzluchowie
|
ndepr |
zmarzluchy
|
depr |
pot.
osoba, której często jest zimno
[zmar-zluch] lub [zmarźluch]
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
|
Jestem zmarzluchem, więc ubieram się na cebulkę, często też noszę rękawiczki.
źródło: NKJP: Anna Janus: Nie przegrałam!, Dziennik Zachodni, 2002-03-14
|
|
Na zmarzluchów czekały skarpety plecione z owczej wełny i futrzane czapy.
źródło: NKJP: Pierwsze szusy pod Babią Górą, Dziennik Polski, 1998-11-25
|
|
Nienawidzę zimy. Jestem strasznym zmarzluchem i nie cierpię, jak ciągle wieje, pada albo mży.
źródło: NKJP: emka: Dla herbatników, Dlaczego?, 2009-07-21
|
Data ostatniej modyfikacji: 23.08.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN