Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | rękoczyn |
rękoczyny |
|
D. | rękoczynu |
rękoczynów |
|
C. | rękoczynowi |
rękoczynom |
|
B. | rękoczyn |
rękoczyny |
|
N. | rękoczynem |
rękoczynami |
|
Ms. | rękoczynie |
rękoczynach |
|
W. | rękoczynie |
rękoczyny |
Inne uwagi
Zwykle lm
Pochodzenie
Zob. ręka , czyn
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa przestępstwa
Połączenia
- awantury i rękoczyny, groźby i rękoczyny, kłótnie i rękoczyny, przepychanki i rękoczyny, szarpanina i rękoczyny
- dokonać, dopuścić się rękoczynu
- obeszło się, obyło się bez rękoczynów; doszło/dochodziło; posunąć się/posuwać się, przejść do rękoczynów
Cytaty
Porywczy mężczyzna miał poprzedzić swój rękoczyn żądaniem: „Wyskakuj z kasy”. Kiedy słowa nie poskutkowały, użył siły. źródło: NKJP: (IK): Rudy podobno nie jeździ, Gazeta Krakowska, 2002-02-14 |
|
Wcześniej pokłóciłem się z matką. Kłótnie były standardem w tym domu, ale doszło do rękoczynu - wywróciłem ją, ona boleśnie się poobijała. źródło: NKJP: Internet |
|
W trakcie spotkania najprawdopodobniej doszło do awantury zakończonej rękoczynami. A rękoczyny okazały się tragicznym finałem dla jednego z ich uczestników źródło: NKJP: (ZIOB): Zabójstwo po alkoholu, Dziennik Polski, 2006-12-19 |
|
Z relacji świadków wiadomo, że kilku mężczyzn wywołało awanturę, która szybko przerodziła się w rękoczyny. źródło: NKJP: (MRU): Wielkie koszenie, Dziennik Zachodni, 2004-05-24 |
|
W domu Oli, która ma troje rodzeństwa, często dochodziło do awantur i rękoczynów. źródło: NKJP: (ANI, KAJ): Wciąż są szanse na uratowanie Oli, Dziennik Łódzki, 2002-06-18 |