UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

platończyk

Chronologizacja

1817, books.google.pl
W postaci Platończyk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. platończyk
platończycy
ndepr
platończyki
depr
D. platończyka
platończyków
C. platończykowi
platończykom
B. platończyka
platończyków
N. platończykiem
platończykami
Ms. platończyku
platończykach
W. platończyku
platończycy
ndepr
platończyki
depr

Definicja

filoz. 
zwolennik platonizmu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka filozofia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  platonik

Cytaty

W roku 1472 w album studentów wpisuje się Kallimach, słynny już wówczas w Polsce platończyk, wychowanek Akademii Pomponia Leta, ścigany zemstą papieża, emigrant polityczny, dla którego Polska stała się ostatnim etapem tułaczki.

źródło: Antonina Jelicz: Konrad Celtis na tle wczesnego renesansu w Polsce, 1956 (books.google)

Największym platończykiem ówczesnych czasów był Marsilio Ficino z Florencji. Wydał on w 1489 r. książkę pod tytułem De sole et lumine, której kilka egzemplarzy przysłał zaraz po wydrukowaniu Kallimachowi do Krakowa.

źródło: Studia Warmińskie, tom 9, 1972 (books.google)

Jedni, przede wszystkim sceptycy i epikurejczycy, zajęli stanowisko pozytywistyczne czy materialistyczne, inni zaś, platończycy – stanowisko spirytualistyczne i religijne.

źródło: Władysław Tatarkiewicz: Historia estetyki, 1985 (books.google)

Klemens z Aleksandrii stwierdzał autorytatywnie, że sztuka jest kierowana „świętym natchnieniem”, podobnie jak platończycy, którzy tłumaczyli natchnienie działaniem bóstwa.

źródło: Twórczość, 1990 (books.google)

Data ostatniej modyfikacji: 30.04.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj