UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kwik I

II

rzeczownik

Chronologizacja

1564, SPXVI

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. kwik
kwiki
D. kwiku
kwików
C. kwikowi
kwikom
B. kwik
kwiki
N. kwikiem
kwikami
Ms. kwiku
kwikach
W. kwiku
kwiki

Pochodzenie

Zob. kwiczeć. Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

1. świni

Definicja

wysoki dźwięk wydawany przez świnie, dziki, konie lub inne zwierzęta

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwierzęta domowe i hodowlane

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Cytaty

Za drzwiami toalety słyszę... kwik. Tam są świnie!!! Kopię w drzwi, wieprze kwiczą radośnie.

źródło: NKJP: Podróż do Europy, Dziennik Polski, 2001-08-18

Właściwie nic nie zobaczyłem, usłyszałem rwetes i kwik młodych dzików. Zaległa cisza.

źródło: NKJP: Bronisław Chromy: Kamień i marzenie. Autobiografia, 2005

Wystraszony koń z kwikiem stanął dęba, waląc kopytami.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga I, 2005

[...] zbójca nie dosłyszał dźwięku, gdyż cały podwórzec rozbrzmiewał końskimi kwikami, szczękiem broni i wrzaskami.

źródło: Anna Brzezińska: Żmijowa harfa, 2007

2. młodzieży

Definicja

wysoki dźwięk wydawany przez człowieka, który wzbudza niechęć mówiącego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Cytaty

No, to prysznic i spać. Nic z tego. Z pobliskiej remizy PSP dochodzą dzikie wrzaski. [...] Kwiki kończą się dopiero o czwartej.

źródło: NKJP: Niespodziewany koniec lata, Dziennik Polski, 2008-08-29

Nie wiadomo, czemu klasa wydała dziki chóralny kwik radości.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006

Jedną rękę wyrzucił wprzód, by się podeprzeć, drugą odruchowo chwycił najbliższy przedmiot. Na nieszczęście był to bufiasty rękaw sukni szczebiotliwej damy. Z przeraźliwym kwikiem runęła prosto do sadzawki, aż woda chlusnęła z impetem na wszystkie strony.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

Data ostatniej modyfikacji: 03.08.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj