UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

mazurzyć

1861, SJPWil

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mazurzyłem +(e)m mazurzył	mazurzyłam +(e)m mazurzyła	mazurzyłom +(e)m mazurzyło	mazurzyliśmy +(e)śmy mazurzyli	mazurzyłyśmy +(e)śmy mazurzyły
2 os.	mazurzyłeś +(e)ś mazurzył	mazurzyłaś +(e)ś mazurzyła	mazurzyłoś +(e)ś mazurzyło	mazurzyliście +(e)ście mazurzyli	mazurzyłyście +(e)ście mazurzyły
3 os.	mazurzył	mazurzyła	mazurzyło	mazurzyli	mazurzyły

bezosobnik: mazurzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę mazurzył będę mazurzyć	będę mazurzyła będę mazurzyć	będę mazurzyło będę mazurzyć	będziemy mazurzyli będziemy mazurzyć	będziemy mazurzyły będziemy mazurzyć
2 os.	będziesz mazurzył będziesz mazurzyć	będziesz mazurzyła będziesz mazurzyć	będziesz mazurzyło będziesz mazurzyć	będziecie mazurzyli będziecie mazurzyć	będziecie mazurzyły będziecie mazurzyć
3 os.	będzie mazurzył będzie mazurzyć	będzie mazurzyła będzie mazurzyć	będzie mazurzyło będzie mazurzyć	będą mazurzyli będą mazurzyć	będą mazurzyły będą mazurzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		mazurzmy
2 os.	mazurz	mazurzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mazurzyłbym bym mazurzył	mazurzyłabym bym mazurzyła	mazurzyłobym bym mazurzyło	mazurzylibyśmy byśmy mazurzyli	mazurzyłybyśmy byśmy mazurzyły
2 os.	mazurzyłbyś byś mazurzył	mazurzyłabyś byś mazurzyła	mazurzyłobyś byś mazurzyło	mazurzylibyście byście mazurzyli	mazurzyłybyście byście mazurzyły
3 os.	mazurzyłby by mazurzył	mazurzyłaby by mazurzyła	mazurzyłoby by mazurzyło	mazurzyliby by mazurzyli	mazurzyłyby by mazurzyły

bezosobnik: mazurzono by

bezokolicznik: mazurzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: mazurząc

gerundium: mazurzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: mazurzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: mazurzony

Od: Mazowsze, Mazury; motywację semantyczną wyrazu można ująć następująco: 'mówić tak, jak na Mazowszu'

jęz.

posługując się jednym z polskich dialektów, wymawiać głoski c, dz, s, z zamiast głosek cz, dż, sz, ż

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie

	Cywile, żołnierze, więźniowie z obozów koncentracyjnych, niektórzy jeszcze w pasiakach. Ci zaciągają po lwowsku, tamci śpiewnym wileńskim akcentem, inni znowu mazurzą. źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Mazurzeniu podlega tylko samo „ż”, natomiast nie „rz”. Mówi się więc „zaba” zamiast „żaba”, ale „rzeka” pozostaje „rzeką”. źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Dante? Po włosku!, Gazeta Wyborcza, 1996-01-26
	Był taki okres w moim życiu, że ciążyło mi moje pochodzenie. Nasze mazurzenie przecież słychać. To mi przeszkadzało. źródło: NKJP: Chłopak z ulicy Płońskiej, Tygodnik Ciechanowski, 2005-06-14
	[...] tylko „ż” jest mazurzone, por. różnicę: zeby ‘żeby’ ale grzych ‘grzech’. źródło: Internet: bukiet.gck-szczurowa.pl

mazurzyć

(CO)

Data ostatniej modyfikacji: 06.05.2022